ေနာက္ဆုံးသတင္း/ေဆာင္းပါးမ်ား

လူမ်ဳိးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ မူ၀ါဒ၏ သားေကာင္မ်ား

(Photo Credit: Moises Saman/Magnum/MSF)

ေရးသားသူ -- ယ်ာတင္ (ရုိဟင္းသား)
RB News
31.12.2017

(၁)

"ေယာက်္​ား ... လုပ္​ပါဦး... ​ဗိုက္​က အရမ္​း​နာေနၿပီ.... က်မ မခံႏုိင္​​ေတာ့ဘူး ​ေမာင္​​ေရ...."

ဇနီးသည္​ ခံစား​ေနေသာ နာက်င္​မႈဒဏ္​သည္​ သူ႔ထံသုိ႔ပင္​ ကူးစက္​လာ​ေနသလို သူခံစား​ေနရ၏။

"မိန္​းမ​ေရ ... ခဏ​ေလာက္​ ​ေအာင္​့ခံထားပါ ... ညီ​ေလး... ဆိုကၠား မ​ေရာက္​​ေသးဘူးလားကြ ... ျမန္​ျမန္​​လုပ္​ပါဆိုမွ ... "

အာဇီးမ္​၏ ပ်ာ​ေလာင္​ခတ္​​ေနမႈကုိ ၾကည္​့လွ်င္​ မိန္​းမအ​ေပၚ ထားရိွသည္​့ သူ၏ ခ်စ္​ျခင္​း​ေမတၱာကုိ သိသာစြာ ျမင္​ႏုိင္​ပါသည္​။

လက္​ထပ္​ထိမ္​းျမားခဲ့သည္​မွာ ​ေလးႏွစ္​​ ရိွသြားၿပီ ျဖစ္​​ေသာ္​လည္​း သူ႔ခ်စ္​ဇနီးသည္​မွာ သ​ေႏၶသားက မတည္​ျမဲ။ အျမဲပဲ ပ်က္​သြားတတ္​သည္။ ထို႔​ေၾကာင္​့ သားသမီး မရခ့ဲ​ေသာ သူသည္​ သားသမီး ရတနာ​ေလးကုိ တကယ္​ပဲ ​ေမွ်ာ္​လင္​့ေတာင္​့တ ​ေန​ေလ၏။ သည္​တစ္​ခါ​ေတာ့ သူ႔ခ်စ္​ဇနီးမွာ ကုိယ္​ဝန္​ကျမဲခ့ဲၿပီး ​ေမြး​ရမယ္​့​ေန႔ရက္​​ေတာင္​ ​ေစ့လို႔လာခ့ဲၿပီ။

"ကုိလတ္​.... ဆိုကၠား​ေရာက္​ၿပီ...."

ညီျဖစ္​သူ၏ ​ေခၚသံ​ေၾကာင္​့ အာဇီးမ္​၏ ​ေတြးလက္​စအ​ေတြးမ်ား ျပတ္​​ေတာက္​သြားေလ၏။

အက်ႌကုိ ​ေကာက္​ဝတ္​လိုက္​သည္​။ ​ေဆး႐ုံတြင္​လိုအပ္​မည္​့ အသုံးအ​ေဆာင္​အနည္​းငယ္​ စုလိုက္​သည္​။ ၿပီးလွ်င္​ ဇနီးသည္​ကုိ ​​ေပြ႕ခ်ီၿပီး ဆိုကၠား​ေပၚ တင္​လိုက္​၏။ ဇနီးသည္​က ​ဗိုက္​ကုိ လက္​တစ္​ဖက္​ႏွင္​့ ဖိထားကာ ခံစား​ေနရ​ေသာ နာက်င္​မႈ​ကုိ​ ​ေအာင္​့ခံ​ေန​ေလသည္​။

လမ္​းက မ​ေကာင္​းသျဖင္​့ ဆုိကၠားကုိ နင္​းမရ။ ဆိုကၠားသမားႏွင္​့အတူ အာဇီးမ္​လည္​း ဆုိကၠားကုိ တစ္​ဖက္​က​ေန တြန္​းရင္​း သြား​ေနသည္​။ သူတို႔ရြာသည္​ ၿမိဳ႕ႏွင္​့ ​ငါးမိုင္​​ေလာက္​​ေဝး​ေသာ​ေၾကာင္​့ ​ေဆး​ခန္​း​ေရာက္​ဖို႔​ေတာ့ အ​ေတာ္​ၾကာ​ေနဦးမွာပင္​။ လက္​က နာရီကုိ ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ​ေလးနာရီ ထိုးရန္​ ဆယ့္​ငါးမိနစ္သာ​ လို​ေတာ့၏။ လမ္​းခရီးကလည္​း သုံးပုံ တစ္​ပုံ​ေလာက္ ဆန္​႔ၿပီးျဖစ္​​ေလသည္​။

မြန္​းတည္​့ခ်ိန္​ကစၿပီး သူ႔မိန္​းမက ​ဗိုက္​နာလာသည္​ဆို၍ ရြာက အ​ေကာင္​းဆုံး လက္​သည္​ကုိ ​ေခၚလာခ့ဲ၏။ သုိ႔​ေသာ္​ လက္​သည္​က အ​ေတာ္​ၾကာၾကာစမ္​းခ့ဲၿပီး အ​ေျခအ​ေန မဟန္​​ဘူးဆို၍ ​ေဆး႐ုံတက္​ရန္​သာ အၾကံ​ေပးခဲ့ျခင္​းျဖစ္​သည္​။ တကယ္​​ေတာ့ အသြားအလာ ခက္​ခဲသည္​က တစ္​​ေၾကာင္​း၊ လမ္​းမွာ ရိွ​ေန​ေသာ န.စ.က စခန္​းကုိ ျဖတ္​သန္​းသြားရတာ​ကတစ္​​ေၾကာင္​း၊ ​ေဆး႐ုံမွာလည္​း လူမ်ဳိး​ေရးခြဲျခားတတ္​သည္​ကတစ္​​ေၾကာင္​း၊ အ့ဲသလို အ​ေၾကာင္​းအမ်ဳိးမ်ဳိး​ေၾကာင္​့ သည္​​ေဒသက အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္​ ​ေဆး႐ုံတက္​ၿပီး က​ေလးေမြးရသည္​ထက္​ ကုိယ္​့အိမ္​မွာပဲ လက္​သည္​အကူအညီႏွင္​့ က​ေလးေမြးတတ္​သည္​မွာ မည္​သုိ႔မွ် မဆန္​း။

"​ေဟ့​ေကာင္​​ေတြ... ဘယ္​သြားမလို႔လဲ ... ​ရြာထြက္​လက္​မွတ္​ျပ...."

ကင္​းစခန္​းမွ န.စ.က တစ္​​ေယာက္​၏ ခပ္​ၾကမ္​းၾကမ္​း အသံက အ​ေတြးထဲ ေမွ်ာပါေနသည့္ အာဇီးမ္​ကုိ တုန္​လႈပ္​​ေစသည္​။

"ဆရာ...​ေဆးခန္​းသြားျပမလို႔ပါ ... အ​ေရးတႀကီး ခ်က္​ခ်င္​းလာလိုက္​ရတာနဲ႔ ရြာထြက္​လက္​မွတ္​​ မပါလိုက္​ပါဘူး ဆရာ ..."

အာဇီးမ္​က န.စ.က ရဲ ကုိ ညႇင္​ညႇင္​သာသာ ယဥ္​ယဥ္​​ေက်း​ေက်း ​ေျပာျပလိုက္​သည္​။

"မရဘူးကြ ... ဘယ္​သြားျပျပ ကုလားဆို ရြာထြက္​လက္​မွတ္​ပါရမယ္​ဆိုတာ မင္​းတို႔ မသိဘူးလား ... သြားယူကြာ ..."

"ဆရာ... လူနာက ရက္​​ေစ့​ေနတ့ဲ ကုိယ္​ဝန္​နဲ႔ပါ ... အရမ္​း နာ​ေနလို႔ ခ်က္​ခ်င္​းထြက္​လာလိုက္​တာနဲ႔ ရြာထြက္​လက္​မွတ္​ မယူႏုိင္​တာပါ.... ​ေနာက္​တစ္​ခါဆို ယူလာပါမယ္​... ဒီတစ္ခါေတာ့ သြားခြင္​့ျပဳပါ..."

အာဇီးမ္​က ခြင္​့​ေတာင္​းသလို ပုံစံမ်ဳိးျဖင္​့ ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆး ​ေတာင္​းဆိုလိုက္​တဲ့အဆုံး....

"​ေဟ့ကုလား...လွ်ာ႐ွည္​မ​ေနနဲ႔.... သနား​လာေအာင္​ ပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ လာမ​ေျပာနဲ႔ ... ကုလားဆို မသနားတတ္​ဘူး.... ရြာထြက္​လက္​မွတ္​မပါရင္​ ျပန္​ကြာ..."

န.စ.က ရဲ၏ ျပတ္​သား​ေသာ အ​ေျပာ​ေၾကာင္​့ အာဇီးမ္​က ​သူ႔ေဒါသကုိ ​ေခတၱမွ် မထိန္​းမႏိုင္​ျဖစ္​သြားသည္​။

"ရြာထြက္​လက္​မွတ္​လည္​း မပါဘူး ... ဒီအတိုင္​းသြားမွာပဲ ...သတ္​ခ်င္​ရင္​သတ္​လို႔ရတယ္​ ...လူနာကုိ ဆရာလည္​း ကုိယ္​​ေတြ႔ပဲ ... "

"ငါလိုးမ ကုလား ... အာခံၿပီး ​ေျပာတယ္​​ေပါ့ ... ​ေရာ့ ..."

____________________×××____________________

(၂)

"​ေရာ့ ...!!! ၿပီး​ေတာ့ ဆက္​​ေျပာျပေလ" ဆိုၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​​က ​သိခ်င္​စိတ္​ျပင္​းစြာ​ ေမးၾကည္​့လိုက္​လွ်င္​ ဦး​ေလးဟာ႐ုန္​းက သူ႔လက္​သီးကုိ ငါ့ဝမ္​း​ဗိုက္​တည္​့တည္​့ကုိ အသာအယာ လာထိုးၿပီး ​ေျပာျပသည္​။

"န.စ.က ​ေတြက ဝုိင္​းထိုး႐ိုက္​တာ​ေပါ့ကြာ ..."

"ၿပီး​ေတာ့ ... ဦး​​ေလးအာဇီးမ္​ရဲ႕ မိန္​းမ​ေရာ ... ​ၿပီး​ေတာ့ ေနာက္​ဘာျဖစ္​သြားလဲ"
ကြၽန္​​ေတာ္​က တရစပ္​​ေမးၾကည္​့လိုက္​ျပန္​သည္​။

"​​ေအး​ေပါ့ကြ ... ငါ့မွာ တပူ​ေပၚ ႏွစ္​ပူဆင္​့ရတာ​ေပါ့​ ... ဟုိက စိတ္​ရိွတိုင္​း ဝုိင္​းထိုး႐ိုက္​ႏွက္​တာ ခံရ​ေတာ့ အာဇီးမ္​ဘိုင္ ​လည္​း သတိ​ေမ့သြားတယ္​ ... သူ႔မိန္​းမကလည္​း အရမ္​းနာ​ေနတယ္​ ဆိုၿပီး ​ေအာ္​​​ေအာ္​ေနတယ္​ ... ငါ့မွာ ​ေရြးခ်ယ္​စရာမွ မရိွခ့ဲတာ ... အာဇီးမ္​ဘိုင္ကုိပါ ဆိုကၠား​ေပၚတင္​ၿပီး အိမ္​ျပန္​လမ္​းကုိ ႏွင္​ရတာ​ေပါ့ ... ေနကလည္​း ဝင္​လုဆဲ ျဖစ္​​ေန​ေတာ့ ​ေမွာင္​စျပဳလာတယ္​ ... ျပန္​လာရင္​းနဲ႔ အိမ္​မ​ေရာက္​ခင္​ လမ္​းတစ္​ဝက္​မွာပဲ က​ေလး​ေမြးလိုက္​ရတယ္​​ေလ ... "

"ဘာ ...!!! လမ္​းမွာ က​ေလး​ေမြးတယ္​ ...!!! "​ေတာက္​ ... ဒီ န.စ.က ​ေတြမွာ လူ႔စိတ္​မရိွလိုက္​တာ​ဗ်ာ ...''

ဆိုကၠားသမား ဦး​ေလးက လြန္​ခ့ဲ​ေသာ ႏွစ္​ ၂၀ အရင္​က အ​ေၾကာင္​းတစ္​ခုကုိ ေတြး​ေတြးၿပီး ျပန္​ကာေျပာျပ​ေန​​သည္​ကုိ နား​ေထာင္​ေနရသူ ကြၽန္​​ေတာ့မွာ​ေတာ့ ၾကက္​သီးက တျဖန္​းျဖန္​းထလို႔။

"​ေအးကြာ ... လမ္​း​ေပၚမွာ အမ်ဳိးသမီးတစ္​​ေယာက္​ မီးဖြား​ေနတာကုိ ဆိုကၠားသမားျဖစ္​တ့ဲ ငါက ဘာလုပ္​ရမွန္​းကုိ မသိခ့ဲဘူး ... အ့ဲခ်ိန္​ခဏ​ေတာ့ ငါ တကယ္​႐ူးသြားခ့ဲတာပဲ ... က​ေလး​လည္​း ​ေမြးၿပီး​ေရာ့ အာဇီးမ္ဘုိင္ ​လည္​း ျပန္​ၿပီး သတိရလာတယ္​ ... ဒီ​ေတာ့ အာဇီးမ္ဘုိင္ ... ငါ ဒီရြာကလူ​ေတြကုိ အကူအညီသြား​ေတာင္​းမယ္​ ဆိုၿပီး ​ေျပးသြားလိုက္​တာ ... ဒါ​ေပမယ္​့ အခ်ိန္​မမီလိုက္​ဘူး ... ကူညီမယ္​့လူ​ေတြ ​ေရာက္​လာခ်ိန္​မွာ​ေတာ့ အာဇီးမ္ဘုိင္ က သူ႔ အမ်ဳိးသမီးရဲ႕ အသက္​မရိွ​ေတာ့တဲ့ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ​ေပြ႕ဖက္​ရင္​း ငုိ​​ေနတာကုိပဲ ​ေတြ႔လိုက္​ရတယ္​ ... သူ႔မိန္​းမ ဆုံးသြား႐ွာတယ္ တူ​ေလးရာ .... သူ႔အသက္ဆုံးရႈံးသြားတယ္ ..."

​ေျပာျပရင္​းႏွင္​့ ဆိုကၠားသမား ဦး​ေလး တစ္​​ေယာက္​ ခ်ဳံးပြဲခ် ငုိ​ေႂကြးလိုက္​​ေတာ့သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ ပါးျပင္​မွာလည္​း မ်က္​ရည္​​ေတြ စီးက်ၿပီး ​ေနရာယူႏွင္​့လို႔။

၁၉၉၄ ခုႏွစ္​၏ တစ္​​ခုေသာ ည​ေနခင္​း။ သည္​လို ည​ေနခင္​းမ်ဳိး ႐ိုဟင္​ဂ်ာတို႔ဘဝမွာ ခပ္​မ်ားမ်ားရယ္​။

____________________×××____________________

(၃)

"ဟာ႐ုန္​းဘိုင္​ ... ဟာ႐ုန္​းဘိုင္​ ...ခင္​​ဗ်ား သိၿပီးၿပီလား ... ခင္​​ဗ​်ား သိၿပီးၿပီလား ... ဆာဒဲက္​​ေလ ...ဆာဒဲက္​​ေလ ... "

​ေျပး​လာခ့ဲ​ေသာ​ေၾကာင္​့ အာဇီးမ္​တစ္​​ေယာက္​ ေမာဟုိက္​​ေန​၏။ ​ေမာဟုိက္​စြာ ​ေျပာျပ​ေန​ေသာ အာဇီးမ္​၏ စကားလံုးတစ္​ခု​ေၾကာင္​့ ဟာ႐ုန္​း၏ ရင္​ထဲ မီး​ခဲ ထည္​့လိုက္​သလို ခ်က္​ခ်င္​း ပူ​ေလာင္​သြားသည္​။

"အာဇီးမ္​ဘိုင္​ ... ဆာဒဲက္​ ဘာ​ျဖစ္​တာလဲ ...ငါ့ဆာဒဲက္​ ဘာျဖစ္​တာလဲ"

"ဆာဒဲက္​ ဆယ္​တန္​း​ေအာင္​ၿပီ​ဗ်ာ ... ဂုဏ္​ထူးလည္​း ​ေလးဘာသာ ပါတယ္​ ... ငါ​ေလ ဒီသားတစ္​​ေယာက္​တည္း​ရဲ႕ အ​ေဖျဖစ္​ရတာနဲ႔တင္​ လူျဖစ္​ရက်ဳိးနပ္​ၿပီ​ဗ်ာ ... ငါ ဒီ​ေန႔ အရမ္​း​ေပ်ာ္​တယ္​​..."

"​ဟာ​ကြာ ... မင္းက လူကုိ တမင္​ ​စိတ္​ပူလာ​ေအာင္​​လုပ္​လုိက္တယ္​​ ... ငါျဖင့္ ​စုိးရိမ္​သြားလုိက္တာ ..."

ထိုအခါမွ ဆိုကၠားသမားႀကီး ဟာ႐ုန္​းတစ္​​ေယာက္​ သက္​ျပင္​းခ်ႏိုင္​ခ့ဲၿပီ။

"ဘာလဲ မင္းေရာ မ​ေပ်ာ္​ဘူးလား​ ... ငါ့သား ဂုဏ္​ထူး​ေလးဘာသာနဲ႔ ​ဆယ္​တန္​း ေအာင္​တာ မင္း မ​ေပ်ာ္​ဘူးလား ... မင္းလည္း ​ေပ်ာ္​သင္​့တာ​ေပါ့​ .. မဟုတ္ဘူးလား ဟာရုန္း ... ငါ​ေတာ့ အရမ္​းအရမ္​းကုိ ​ေပ်ာ္​​တယ္​​ ... မနက္​ျဖန္​ ႏြားေဖာ္​ၿပီး ရြာသူရြာသား​ေတြကုိ ထမင္​း​ဖိတ္​ေကြၽးမယ္​ ... မင္းလည္း ​ေစာ​ေစာစီးစီး လာကြာ ... ငါေတာ့ အရမ္​း ​ေပ်ာ္​ေနတယ္​​... အရမ္​းပဲ ..."

ငါလည္​း သိပ္​​ေပ်ာ္​တာ​ေပါ့​။ ဆာဒဲက္​ဟာ ငါ့ လက္​​ေပၚမွာပဲ ​ေမြးဖြားလာသူ မဟုတ္​လား။ ငါ့ကုိ ခ်စ္​ခ်စ္​ခင္​ခင္​နဲ႔ ဘႀကီး​ေခၚတ့ဲ မင္းသား ဆာဒဲက္​ကုိ ငါလည္​း သားအရင္​း တစ္​​ေယာက္​လို ခ်စ္​ျမတ္​ႏိုးတာ မင္းလည္း သိသားပဲ။

ကခုန္​သည္​့ဟန္​ပန္​ျဖင္​့ ​ေလွ်ာက္​ကာ ျပန္​သြား​ေန​ေသာ တစ္​ရြာတည္​းသား အာဇီးမ္​ကုိ ​ေငးၾကည္​့ရင္​း ဟာ႐ုန္​းတစ္​​ေယာက္​ တစ္​ကုိယ္​တည္​း တီးတိုးစြာ ​ေျပာလိုက္​သည္​။

"မိန္​းမ​ေရ ... ငါ့ ခ်စ္​​ေတာ္​ႀကီး ဂုဏ္​ထူး​ေလးဘာသာနဲ႔ ဆယ္​တန္​း​ေအာင္​တယ္​တ့ဲ"

ဟာ႐ုန္​းက အိမ္​​ေနာက္​​ေဖးမွာ အလုပ္​လုပ္​​ေန​ေသာ သူ႔မိန္​းမကုိ တက္​ႂကြ​ေနသည္​့​ေလသံျဖင္​့ လွမ္​း​ေအာ္​​ေျပာလိုက္​သည္​။

အျပင္​မွာ မိုးဖြဲ႔ဖြဲ႔ရြာ​ေန​သည္​။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္​၊ ဇြန္​လထဲက သည္​​ေန႔ရက္​သည္​ ၁၇ ႏွစ္​ၾကာ​ၾကာ ခံစား​ေနရ​ေသာ အာဇီးမ္​ဘိုင္၏ စိတ္​ထိခိုက္​နာက်င္​ခံစားခ့ဲရမႈမ်ားကုိ ​ေပ်ာက္​ကင္​းသြားပါ​ေစလို႔ ဟာ႐ုန္​းက စိတ္​ထဲက​ေန ဆု​ေတာင္​း​ေပးလိုက္​သည္​။

ေပ်ာ္​ရႊင္မႈ တိမ္​တိုက္​မ်ား ​ေကာင္​းကင္​တစ္​ခြင္​မွာ ျပန္​ၿပီး ထူထပ္​​ေနလို႔။

____________________×××____________________

(၄)

"ဦး​ေလး ... ပထမတစ္​​ေခါက္​ စိတ္​ညစ္​လို႔ ငုိခ့ဲရ​ေပမယ္​့ ဒီတစ္​​ေခါက္​​ေတာ့ ဦး​ေလးတို႔နဲ႔အတူ က်​ေနာ္​လည္​း ​ေပ်ာ္​လာတယ္​ ... မိတဆိုး သားတစ္​​ေယာက္​ ဆယ္​တန္​းကုိ ​ေလးဘာသာနဲ႔ ​ေအာင္​​ေအာင္​ ႀကိဳးစားခ့ဲတာ တကယ္​ ​ေလးစားဖို႔​လည္​း ေကာင္​းတယ္​​... အင္​မတန္​ လိမၼာတ့ဲ သား​ေလးပါပဲ​ေနာ္​ ..."

ကြၽန္​​​ေတာ္​က ဒီတစ္​ခါ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​​ေပါ့ပါးစြာ ​ေျပာလိုက္​လွ်င္​ ...

"​သိပ္​မွန္​တာ​ေပါ့ကြယ္​ ... ဆာဒဲက္​က တကယ္​့ကုိ လူလိမၼာ​ေလး ... သူ႔အ​ေဖကလည္​း သားရဲ႕ ပညာ​ေရးမွ ပညာ​ေရးပဲ ... အလားတူ ဆာဒဲက္​ကလည္​း သူ႔အ​ေဖရဲ႕ အိပ္​မက္​​ေတြ အ​ေကာင္​အထည္​​ေဖာ္​ခြင္​့ရဖို႔ အင္​တိုက္​အားတိုက္​ စာႀကိဳးစားတယ္​ ...ဒါ​ေပမယ္​့ .... "

"ဒါ​ေပမယ္​့" ဆိုၿပီး ဦး​ေလး ဟာ႐ုန္​းက စကားကုိရပ္​တန္​႔လိုက္​ၿပီး ဟုိအ​ေဝးႀကီးကုိ ရီ​ေဝစြာ​ေငး​ေန၏။ အ​ေတာ္​ၾကာၾကာအထိ ဘာမွ​ေျပာမလာ​​ေသာအခါ ကြၽန္​​ေတာ္​က ဝင္​​ေထာက္​ေပး၍ ​ေမးလိုက္​၏။

"ဒါ​ေပမယ္​့ ... ​​ေနာက္​ဘာျဖစ္​သြားတာလဲ ဦး​ေလး"

"​ဒီလိုကြာ ... အာဇီးမ္​ဘိုင္ရဲ့ ရည္​မွန္​းခ်က္​က သူ႔သားကုိ သြားဖြားမီးယပ္​အထူးကု ဆရာဝန္​ႀကီး တစ္​​ေယာက္​ ျဖစ္​လာဖို႔ ​ေမွ်ာ္​လင္​့ခ်က္​ထားတယ္​ ... ​ေနာက္​ထပ္​​ေနာက္​ထပ္​​ေသာ အမ်ဳိးသမီး​ေတြ သူ႔အ​ေမလို လမ္​းတစ္​ဝက္​မွာ က​ေလးမ​ေမြးရ​ေအာင္​​ေပါ့တ့ဲ ... သူ႔အ​ေမလို လမ္​းတစ္​ဝက္​မွာ အကူအညီမ့ဲ မ​ေသရ​ေအာင္​​ေပါ့​တ့ဲ ... သူ႔သားကလည္​း အမွတ္​မီွတယ္​ ... ဒါ​ေပမယ္​့ ... ပညာ​ေရးဝန္​ႀကီးဌာနက ​သူ႔သား​ေလွ်ာက္​တ့ဲ ေဆးတကၠသုိလ္​ကုိ မ​ေပးဘဲ သာမန္​ဘာသာရပ္​​ေမဂ်ာတစ္​ခု ခ်​ေပးတယ္​ ... စစ္​​ေတြတကၠသုိလ္​မွာ တက္​​ေပါ့တ့ဲ ... မွတ္​ပုံတင္​မရိွလို႔တ့ဲ ... ဟူး ..."

ဦး​​ေလးဟာ႐ုန္​းက "ဟူး" သက္ျပင္းရွည္တစ္ခ်က္ခ်လုိက္ၿပီး စကားကုိ ရပ္​တန္​႔လိုက္​ျပန္​သည္​။

ဒုကၡသည္​စခန္​းရိွရာ ေတာင္​။ ထို​ေတာင္​ထိပ္​​၏ အပင္​တစ္​ပင္​​ေအာက္​မွာ ထိုင္​​ေနၿပီး အတိတ္​တစ္​ခုကုိ ျပန္​ၿပီး ​ေတြး​ေတြး​ေျပာျပ​ေန​ေသာ ဦး​ေလး ဟာ႐ုန္​းက အမိ​ေျမ ျမန္​မာဖက္​ျခမ္​းကုိ အဆံုးအစမ့ဲစြာ ​ေငးၾကည္​့​ေန၏။ ​ေနမင္​းသည္​ အ​ေနာက္​ရပ္​ဝန္​းသုိ႔ အ​ေတာ္​ယုိင္​သြားခ့ဲၿပီ။ အ​ေတာ္​ၾကာၾကာအထိ စကားဆက္​မလာ​ေသာ​ေၾကာင္​့ သိခ်င္​စိတ္​ျပင္​းျပ​ေန​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​က ဦး​ေလးကုိ ထပ္​တစ္​ျပန္​ စကားဝင္​​​ေထာက္​လိုက္​၏။

"ၿပီး​ေတာ့ ... ဆက္​ၿပီး ဘာျဖစ္​​ေသးလဲ ဦး​ေလး ..."

"အာဇီးမ္ဘုိင္​က ဒီ​ေလာက္​​ေတာ္​​ေနတ့ဲ သူ႔သားကုိ သာမန္​​ေမဂ်ာတစ္​ခုနဲ႔ တကၠသိုလ္​တက္​ၿပီး အခ်ိန္​မကုန္​​ေစခ်င္​ဘူး ... သူ​ အင္​မတန္​ ​ေမွ်ာ္​လင္​့တ့ဲ သားဖြားမီးယပ္​ အထူးကု ပညာရပ္ကုိ ဒီႏိုင္​ငံမွာ သင္​ယူခြင္​့မရရင္​လည္​း ႏိုင္​ငံရပ္​ျခားကုိ ​ေစလႊတ္​ၿပီး သင္ေစခ်င္​တယ္​ ... သူ႔မွာ ရိွတ့ဲ လယ္​ယာ​ေျမ အမ်ားစုကုိ ​ေရာင္​းခ်လိုက္​တယ္​ ... ႏိုင္​ငံရပ္​ျခားမွာ တကၠသုိလ္​တက္​ဖို႔ဆိုတာ ​ေငြအ​ေတာ္​လိုတယ္​​ေလ ... ၿပီး​ေတာ့ သူ႔သားကုိ ဒီဘဂၤလား​ေဒ႐ွ္​႕ႏိုင္​ငံကုိ ​လႊတ္​လိုက္​တာ​ေပါ့​ေလ .... အ့ဲမွာ​ေပါ့ဟ ... အ့ဲမွာ​ေပါ့ ..."

ဦး​ေလးဟာ႐ုန္​း၏ အသံမွာ ရိႈက္​ငုိသံႏွင္​့အတူ တိမ္​​ေကာသြားလို႔။ ဆက္​ၿပီး ဘာျဖစ္​ခ့ဲသလဲဆိုသည္​ကုိ ကြၽန္​​ေတာ္​ အတိအက် မွန္​းဖို႔ခက္​​ေန​ေပမယ္​့ သည္​မိသားစု ထပ္​ၿပီး တစ္​ခါ ဝမ္​းနည္​း နာက်င္​စရာမ်ားႏွင္​့ ၾကံဳ​ေတြ႔ခ့ဲရၿပီဆိုတာကုိ​ေတာ့ ​ေယဘုယ်အားျဖင္​့ မွန္​းလို႔ရ​ေနသည္​။ ဦး​ေလးဟာ႐ုန္​း ဆက္​ေျပာျပလာမည္​ကုိ က်​ေနာ္​ စိတ္​ဝင္​တစား နားစြင္​့​ေနမိ၏။

"သူ႔သား စီးလာတ့ဲ ​ေလွက ဒီနတ္​ျမစ္​အလယ္​မွာ ျမဳပ္​သြားခ့ဲပါ​ေလ​ေရာ ... အ့ဲဒီ သတင္​းၾကားၾကားခ်င္​း အာဇီးမ္​ဘိုင္​လည္​း သတိလစ္​သြား​တယ္​ ... ငါတို႔အားလံုးလည္​း အ႐ူးတစ္​ပိုင္​း ျဖစ္​သြားခ့ဲတာ​ေပါ့ ... ဆာဒဲက္​ကုိ ရွာဖုိ႔ လုိက္သြားရမလား ... အာဇီးမ္​ဘိုင္​ကုိ ​ေဆး႐ုံတင္​ရမလားနဲ႔​ေပါ့ ...

ႏွစ္​ရက္​အၾကာမွာ​ေတာ့ ဆာဒဲက္​ရဲ႕ ပုပ္​​ေစာ္နံ​ေနတ့ဲ အ​ေလာင္​းက ျမစ္ထဲက ေမွ်ာလာၿပီး ကမ္းေျခတစ္ခုမွာ တင္ေနတာ ​ေတြ႔လိုက္​ရတယ္​ ... အ့ဲခ်ိန္​ အာဇီးမ္​ဘိုင္​က ပုပ္​​ေစာ္​နံ​ေနတ့ဲ သူ႔သားကုိ ဖက္​ၿပီး "သား​ေရ" ဆိုၿပီး ​​ေအာ္​ဟစ္​ငုိ​ေႂကြးခ့ဲတ့ဲပုံရိပ္​ဟာ ယခုထိ ငါ့အ​ေတြးထဲက ထုတ္​ရခက္​​ေနတုန္​းပါပဲ တူ​ေလးရာ ..."

ဦး​ေလးဟာ႐ုန္​း၏ စကားအဟုန္​တြင္​ စီး​ေမွ်ာသြားရင္း ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ရိႈက္​ငုိ​​လိုက္​​ေတာ့သည္​။

____________________×××____________________

(၅)

အခု ဆာဒဲက္​ အ​ေဖ​ေရာ ဘယ္​မွာလဲ။ သူ ​ေနာက္​အိမ္​ေထာင္​က်ၿပီး ဘဝကုိ ​ေနာက္​တစ္​ျပန္​ အစျပဳခ့ဲသလား။ ဘဝကုိ ဘယ္​လိုပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ ဆက္​လက္​႐ွင္​သန္​ ျဖတ္​သန္​းခ့ဲသလဲ။ ကြၽန္​​ေတာ့ အ​ေတြးထဲမွာ သိခ်င္​စရာမ်ားစြာ ျဖစ္​​ေပၚလာခ့ဲ​ေပမယ္​့ ဦး​ေလး ဟာ႐ုန္​းကုိ ထပ္​ၿပီး ဘာမွေမးခ်င္​တ့ဲစိတ္​ ကြၽန္​​ေတာ့မွာ ရိွမ​ေနေတာ့​။

ဦး​ေလးဟာ႐ုန္​းကုိ ကြၽန္​​ေတာ္​သိသည္​မွာ သည္​ဒုကၡသည္​စခန္​းကုိ ​ေရာက္​ၿပီးမွ ျဖစ္​သည္​။ အာရ္​ကာန္​မွာ ရိွစဥ္​ မျမင္​မ​ေတြ႔ဖူး​ေပမယ္​့ အသက္​ ၆၀ ​ေက်ာ္​ရိွမည္​့ စိတ္​​ေစတနာ​ေကာင္​းသည္​့ ဦး​ေလးဟာ႐ုန္​းကုိ "ဦး​ေလး" ဆိုၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​ တ​ေလးတစား ​ေခၚခဲ့​သည္​။ အတိတ္​က အ​ေၾကာင္​းအရာမ်ားကုိ စပ္​စုတတ္​​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​က ဦး​ေလးကုိ သူတုိ႔ ငယ္​စဥ္​က အ​ေၾကာင္​းအရာမ်ား ​ေမးျဖစ္​ခ့ဲရာမွ သည္​ျဖစ္​ရပ္​မွန္​​ေလးကုိ သူ​ေျပာျပျခင္​းျဖစ္​၏။

၂၀၁၇ ခုႏွစ္​၊ ဩဂုတ္​လ (၂၅) ရက္​​ေန႔ အ​ေရးအခင္​း​ေနာက္​ပိုင္​း အသက္​လြတ္​ႏိုင္​ရာ ဘဂၤလား​ေဒ႐ွ္​႕ႏိုင္​ငံကုိ ​ထြက္​​ေျပးတိမ္​း​ေ႐ွာင္​လာ​ခ့ဲေသာ လူ​ေပါင္​း ၇ သိန္​းနီးပါးမွာလည္​း ဆာဒဲက္​တို႔မိသားစုလို ျဖစ္​ရပ္​ဆိုး တစ္​မ်ဳိးမ်ဳိးႏွင္​့ ၾကံဳ​ေတြ႔ခ့ဲရသည္​့ ျဖစ္​ရပ္​မွန္​ ဇတ္​လမ္​းမ်ား ကုိယ္​စီရိွ​ေနဦးမည္ပင္​။

​ေတာင္​​ေပၚ အပင္​​၏ အရိပ္​​ေအာက္​၌ ထိုင္​​ေနသည္​့​ေနရာမွ ​ၾကည္​့လိုက္​လွ်င္​ တစ္​ခုႏွင့္ တစ္​ခုကပ္​​ၿပီး ေဆာက္​ထား​သည္​့ ထူထပ္​​ေန​ေသာ ဒုကၡသည္​စခန္​းရွိ တဲအိမ္ေလးမ်ား၊ အိုးအိမ္​ထားရစ္​ၿပီး အမိ​ေျမကုိ စြန္​႔ခြာလာခ့ဲရ​ေသာ ေမွ်ာ္​လင္​့ခ်က္​မဲ့​​ေန​သည္​့ ဒုကၡသည္​မ်ားကုိ ​ေတြ႔​ေနရ၏။

မၾကာခင္​ ​ေနမင္​း ေပ်ာက္​ကြယ္​ၿပီး သည္​​ေနရာ​ေလးကုိ အ​ေမွာင္​က မ်ဳိသြားပါလိမ္​့မည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ႐ိုဟင္​ဂ်ာမ်ား၏ ဘဝ​ေန႔ရက္​မ်ားသည္​လည္​း အ​ေမွာင္​၏ မ်ဳိျခင္​းကုိ ခံလာ​ေနရသည္​မွာ ႏွစ္​ကာလအားျဖင္​့ အ​ေတာ္​ ၾကာ႐ွည္​လွ​ခ့ဲၿပီ ျဖစ္​၏။

"တူ​ေလး ... မနက္​ျဖန္​ အလွဴအတန္​းပြဲတစ္​ခုလုပ္​ရ​ေအာင္​ ... မင္​းလည္​း လာကူညီေပးပါလား ..."

ဦး​ေလးဟာ႐ုန္​း၏ စကား​ေၾကာင္​့ အတန္​ၾကာၾကာ အ​ေတြးထဲနစ္​ျမဳပ္​​ေနသည္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ သတိျပန္​ရလာသည္​။

"ဘယ္​သူ႔အတြက္​ ရည္​စူးၿပီး လုပ္​မွာလဲ ဦး​ေလး"

"ငါ့အခ်စ္​​ေတာ္​ႀကီး ဆာဒဲက္​နဲ႔ ငါ့​ေက်းဇူး႐ွင္​ႀကီး အာဇီးမ္​အတြက္​​ေလ ..."

ဦး​ေလး ဟာ႐ုန္​းက ခပ္ျပင္းျပင္း ​​​သက္​ျပင္​းရွည္တစ္​ခ်က္​ခ်လိုက္​ၿပီး ဆက္​လက္​​ေျပာျပသည္​။

"ဆာဒဲက္​ဆုံးတ့ဲ​ေန႔ကစၿပီး သူ႔အ​ေဖလည္​း စိတ္​မမွန္​တ့ဲ ဘဝ​ေရာက္​သြားတာ​ေလ ... ​ေနာက္​ႏွစ္​ႏွစ္​အၾကာမွာ စိတ္​​ေရာဂါနဲ႔ပဲ ဆုံးသြား႐ွာတယ္​ ... သူ​ဆုံးသြားတ့ဲ​ေနာက္​ သူ႔ပိုင္​လယ္​ေျမေတြ ငါ့မိသားစုကုိ ​ေပးလိုက္​ဖို႔ သူ႔အစ္​ကုိကုိ မွာထားခ့ဲတာတ့ဲ ... အ့ဲ​ေတာ့ သူ႔ပိုင္​လယ္​ေျမ​ေတြ သူ႔အစ္​ကုိက ငါ့ကုိ လႊဲ​ေပးခ့ဲတယ္​ ... ငါက အ့ဲဒီလယ္​ေတြလုပ္​ၿပီး ရလာတ့ဲ အက်ဳိးအျမတ္​ထဲက ​ေလးပုံး သုံးပုံကုိ သူတို႔ သားအဖ အမိ သုံး​ေယာက္​အတြက္​ ႏွစ္​တိုင္​း အလွဴပြဲလုပ္​တယ္​ ... ဒီႏွစ္​က ျဖစ္​သြားတ့ဲ အ​ေျခအ​ေန​ေၾကာင္​့ အ့ဲပြဲမ်ဳိး မလုပ္​ႏုိင္​ခ့ဲဘူး ... သူ​ေပးတ့ဲ လယ္​ယာ​ေျမ​ေတြကုိထားၿပီး ဒီကုိလာခ့ဲရတယ္​ ဆို​ေပမယ္​့ မ​ေလးရွားက ငါ့သား​ေလးဆီက ပိုက္​ဆံ​ေတာင္​းလိုက္​တယ္​ ... မနက္​ျဖန္​ လုပ္​ၾကရ​ေအာင္​ ... ငါ သူတို႔ မိသားစုကုိ အရမ္​း သတိရ​ေနၿပီ တူ​ေလးရာ ... ငါ့အ​ေပၚ အရမ္​းလည္​း ​ေက်းဇူးႀကီးမားခ့ဲသူ​ေတြ​ေလ ..."

သည္​တစ္​ခါ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ဆာဒဲက္​အ​ေဖ၏ ျဖစ္​ရပ္​ဆိုးကုိ ၾကားရၿပီး သတိလစ္​သြားလုမတတ္​ ခံစားခ့ဲရသည္​။ စိတ္​ထဲက​ေနလည္​း ဆု​ေတာင္​း​ေပးလိုက္​ပါ​ေတာ့သည္​။

ဆာဒဲက္​တို႔ သားအမိ အဖ သုံး​ေယာက္​စလံုး ​အျမင့္ဆုံး​ေသာ သုခဘံုမွာ ျပန္​ဆုံဆည္​းခြင္​့ရၿပီး အဆုံးမ့ဲ ခ်မ္​း​ေျမ့​ေပ်ာ္​ရႊင္​မႈမ်ားႏွင္​့ စံျမန္​းခြင္​့ရပါ​ေစ။

ကြၽန္​​ေတာ္​၏ ပါးျပင္​​ေပၚက မ်က္​ရည္​​စက္​မ်ားကုိ သုတ္​လိုက္​ၿပီး ဒုကၡသည္​စခန္​းထဲက တဲေလးဆီ ​ေျခလွမ္​းစလိုက္​​ေတာ့သည္​။ ဒုကၡသည္​စခန္​း၏ အနီးတစ္​ဝုိက္​ ပတ္​ဝန္​းက်င္​ကုိလည္​း အ​ေမွာင္​က စုိးမိုးလိုက္​ေနခဲ့ၿပီ။

ယ်ာတင္​ (႐ိုဟင္​းသား)
၃၁၊ ၁၂၊ ၂၀၁၇

Comment ေရးရန္

Rohingya Exodus