အမွန္ကို ခ်စ္ပါ - အပုိင္း (၁)

ေဌးလြင္ဦး
RB News
3.8.2012

ႏိုင္ငံတစ္ခုကို စည္းလံုးညီၫြတ္မႈမ်ားနဲ႔ အေျခခံၿပီး စနစ္တက် ခိုင္ခိုင္မာမာ တည္ေဆာက္လိုတဲ့ ႏိုင္ငံခ်စ္သူ တိုင္းဟာ- မိမိႏိုင္ငံရဲ႔ ျဖစ္တည္လာတဲ့ သမိုင္းကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး အမွန္အတိုင္း သိဘို႔၊ လက္ခံဘို႔ လိုအပ္ပါ တယ္။ သမိုင္းမွန္ကို သိမွ- ဘယ္ေခတ္ ဘယ္ဘုရင္လက္ထက္က ေကာင္းတာလုပ္ခဲ့လို႔ ငါတို႔ တိုင္းျပည္ႀကီး တိုးတက္ခဲ့တယ္လို႔ အတုယူႏိုင္သလို-၊ ဘယ္ေခတ္ ဘယ္ဘုရင္လက္ထက္က မေကာင္းမႈမ်ားနဲ႔ အာဏာျပခဲ့လို႔ ငါတို႔တစ္ေတြ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရတယ္- လို႔ သင္ခန္းစာယူႏိုင္ၿပီး- ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို အတုယူၿပီး ႏိုင္ငံကို တည္ ေဆာက္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။

ကမၻာ့ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ျပသနာဆိုတာ ရွိေနၿမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔ႏိုင္ငံေတြမွာ လူမ်ိဳးေရး ျပသနာ၊ တစ္ခ်ိဳ႔ႏိုင္ငံေတြ မွာ ဘာသာေရးျပသနာ၊ တစ္ခ်ိဳ႔ႏိုင္ငံေတြမွာ ဘာသာတူ ဂိုဏ္းကြဲ ျပသနာ၊ တစ္ခ်ိဳ႔ႏိုင္ငံေတြမွာ ႏိုင္ငံေရး သီအိုရီ ျပသနာနဲ႔ တစ္ခ်ိဳ႔ႏိုင္ငံေတြမွာ စီးပြားေရးျပသနာ ဆိုၿပီး တည္ရွိေနဆဲပါ။

ဒီအထဲမွာ တိုးတက္တဲ့ပြင့္လင္းတဲ့ႏုိင္ငံမ်ားက စီးပြားေရးျပသနာမ်ားသာ ရွိေနၿပီး- က်န္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး၊ အယူ၀ါဒေရးေတြ လြင့္ပ်ယ္ပေပ်ာက္ေနပါၿပီ။ ဥပမာအားျဖင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဆိုပါေတာ့- သူတို႔မွာ စီးပြားေရး ျပသနာပဲ ရွိေနပါတယ္။ စီးပြား ဘယ္ေလာက္က်သြားတယ္- အလုပ္လက္မဲ့ ဘယ္ေလာက္မ်ားလာတယ္- ဆို တာမ်ိဳးပါ။ ဒါေတြကို အစိုးရတစ္ရပ္က ေျဖရွင္းတဲ့အခါမွာ အဲ့ဒီ အစိုးရကို ေထာက္ခံအားေပးရတဲ့ ျပည္သူေတြက လည္း အားရေက်နပ္ၾကပါတယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္းရဲ႔ စား၀တ္ေနေရးနဲ႔ သက္ဆိုင္ေနေတာ့ လူတစ္ဦးခ်င္းစီက စိတ္ ဓါတ္ခိုင္မာစြာနဲ႔ ႀကိဳးစားယူတဲ့ သေဘာမွ်သာ ျဖစ္ေနတယ္။

ႏိုင္ငံေရးျပသနာေၾကာင့္- အာဏာရွင္စနစ္ ဆိုတာ ေပၚေပါက္လာႏိုင္သလို၊ လူမ်ိဳးေရး ျပသနာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရး ၀ါဒီမ်ား ေပၚေပါက္လာေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ ျပသနာကို ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ႏိုင္ငံတိုင္းက အဆိုး၀ါးဆံုး ေသာ ျပသနာမ်ားကို ႀကံဳရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေပါက္ကြဲလုဆဲဆဲ ဗံုးႀကီးကို ရင္ခြင္ထဲမွာ ထည့္ထားရသလိုပါပဲ။ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ မရရွိႏုိင္ပါ။

လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံေရးျပသနာ၊ အမ်ိဳးသားေရး ျပသနာ၊ ဘာသာေရးျပသနာ၊ စီးပြားေရးျပသနာ အားလံုး ေပါင္းၿပီး ႀကံဳႀကိဳက္ေနရတဲ့ အေျခအေနျဖစ္ေနတယ္။ ဒီျပသနာေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး အယူသည္းတဲ့ အာဏာရွင္မ်ားနဲ႔ အာဏာရွင္စိတ္ရွိသူမ်ား၊ အမ်ိဳးသားေရး အယူသည္းတဲ့ လူမ်ိဳးေရးဗိုလ္က် အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ မ်ား၊ ဘာသာေရးခြဲျခားတဲ့ ဘာသာေရးေမာင္ပိုင္စီး အာဏာရွင္မ်ား၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ ဆိုတဲ့ မသမာ စီးပြားေရးသမားမ်ား ႀကီးစိုးရာ အရပ္ႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။

ဒီအေျခအေနမွာ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူ႔အာဏာအတြက္ လူထုႀကီးကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ လိမ္လည္တယ္။ ဘာသာေရးသမားေတြက အာဏာတည္ေနတဲ့ ဘာသာတစ္ခု အတြက္ ေနာက္လိုက္ဒကာမ်ားကို ဘာသာခြဲျခား အမုန္းဓါတ္ေတြ သြင္းေပးတယ္၊ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြက လူမ်ိဳးေရး သမိုင္းေတြကို လိမ္လည္ၿပီး သမိုင္းမွန္ကို ဖံုးဖိေဖ်ာက္ဖ်က္ လာတယ္၊ စီးပြားေရးသမားေတြက နီးစပ္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားကို ေပါင္းၿပီး တရားသည္ မတရာ သည္ မရွိ လူထုကို လွည့္စား ပါးပါးလွီးလာတယ္။ ဒါေတြ အားလံုးကို တစ္ကယ္ ခံရတာက ျပည္သူမ်ားသာ ျဖစ္ ပါတယ္။

ျပည္သူမ်ားမွာလည္း အာဏာရွင္နဲ႔ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီမ်ားရဲ႔ စနစ္တက်ေရးဆြဲ ျပဌာန္းတဲ့ ပညာေရးစနစ္ ေအာက္က ႀကီးျပင္းလာရေတာ့- အျဖဴထည္ သတၱတစ္ခုကို ေရႊရည္ေငြရည္ စိမ္ထားသလို အေရာင္စြဲေနေတာ့ တယ္။ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား ေနရာတိုင္းမွာ တိုးပြားလာေလ- အေရာငက္ဆိုးခံရေလ ျဖစ္လာၿပီး ဘြဲ႔ရ ပညာတတ္ လို႔ နာမည္ခံေလ- သမုိင္းလိမ္ေအာက္မွာ က်င့္သားရ ဒဏ္ေသၿပီး ေခါက္ရိုးက်ိဳးေလ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီလို ဦးေႏွာက္ဓါတ္စာနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာရသူ မ်ားလာေတာ့- လူမ်ားစုႀကီးက မွန္မွားမသိ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြ ျဖစ္လာ ျပန္တယ္။-

အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးေအာက္မွာ ဒဏ္ခံရတာ မ်ားလြန္းလို႔ အာဏာရွင္ကို မုန္းစိတ္ေတြ ျဖစ္လာေပမယ့္- သူတို႔ရင္ထဲက အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီႀကီးက သူတို႔ဘ၀ စိုးမိုးၿပီး ျဖစ္ေနတာကို သူတို႔ မသိႏိုင္ေတာ့ပါ။ သာမန္ လူထုကို မဆိုထားနဲ႔ ဆယ္တန္း ေအာင္ဘြဲ႔ရ ဆုိသူေတြေတာင္- ရွင္ေဂါတမ ဗုဒၶသည္ပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက မိတၳိ လာၿမိဳ႔နားမွာ ေမြးဘြား ပြင့္ေပၚခဲ့တယ္လို႔ စြဲမွတ္ေနသူေတြက ရာႏႈန္းမ်ားေနပါေသးတယ္။- ကမၻာ့အလယ္မွာ အေတာ့ကို မ်က္ႏွာပူစရာ ကိစၥပါ။

ေခတ္စနစ္ေျပာင္းလာၿပီး ကမၻာ့ဗဟုသတ အေတာ္အတန္ ရွိလာတဲ့ လူတစ္ခ်ိဳ႔ကလည္း လူမ်ားစုႀကီးရဲ႔ အၾကည္ညိဳပ်က္မွာ စိုးလို႔- မွန္တာမွားတာ ခဏထား ကုလားကိစၥ လက္၀င္မႏိႈက္နဲ႔ ဆိုတဲ့ အမ်ားႀကိဳက္ လိုက္ ေလွ်ာ ဆင္ျခင္မွားကို လက္ကိုင္ျပဳ ၀ါဒီေတြ အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလာတာကို ေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။ ပကတိ အေမွာင္က်ေနတဲ့ လူထုႀကီးကို အမုန္းခံၿပီး မီးရႈးတစ္ေဆာင္ အျဖစ္ ေပၚလာတဲ့ လူသား ဆိုတာ ရွာမေတြ႔ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ကို ျဖစ္ရေတာ့တယ္။

တစ္ကယ့္ အေမွာင္က်ေနတဲ့ လူထုကို မွန္မွန္မွားမွား အလုိလိုက္ေနျခင္းဟာလည္း လူထုကို ႏွက္သတ္တာနဲ႔ တူေနၿပီလို႔ ေတြးမိဘို႔ေတာ့ လိုပါမယ္။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူထုကို တစ္ကယ္ေစတနာနဲ႔ ခ်စ္ရိုးမွန္ရင္ ငါေနရာ ရဘို႔ ဆိုတဲ့ အတၱကို ပါယ္သတ္ၿပီး ဗဟုသုတ ရွိသူတိုင္းက လူထုအတြက္ မီးရႈးတန္ေဆာင္ ျဖစ္သင့္တယ္။

တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး တစ္ဘက္နဲ႔တစ္ဘက္ အၿငိဳးအာဃာတမ်ားကို ဖယ္ရွားၿပီး တိုင္းျပည္ရဲ႔ သမိုင္း၊ တုိင္းျပည္ရွိ လူမ်ိဳးအားလံုးရဲ႔ သမိုင္းမ်ားကို စနစ္တက် ေဖၚထုတ္သင့္တယ္။ ပူးေပါင္းေလ့လာသင့္တယ္။ အနာဂါတ္ အတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။

ဥပမာ- ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစုႀကီးက မိမိတို႔ရဲ႔ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ရာ ဘုရားရွင္ဟာ အႏၵိယ လူမ်ိဳးျဖစ္တယ္ ဆိုတာ ေမ့ေလွ်ာ့ေနသလို- မိမိတို႔ဆီကို ဗုဒၶသာသနာ ေရာက္လာရတဲ့ မြန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႔ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဆိုတာကိုလည္း ေမ့ေပ်ာက္ေနပါတယ္။ ဒီထက္ပိုဆိုးတာက ပုသိမ္၊ ပဲခူး၊ သံလွ်င္၊ ရန္ကုန္က အစ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း တစ္ ခုလံုးက- လက္ရွိ ဗမာ ဆိုသူမ်ားဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀ က ပကတိ မြန္အစစ္မ်ား ျဖစ္ခဲ့တယ္- ဗမာမ်ားက မြန္ဘုရင္မ်ားကို စစ္ႏိုင္ၿပီး ဗမာစကား မေျပာမေနရ ျပဌာန္းမႈမ်ိဳး (တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ၊ သြယ္၀ွိက္၍ ျဖစ္ေစ က်င့္ သံုးခဲ့ျခင္း) ေၾကာင့္ သူတို႔ေတြဟာ မြန္စကားေျပာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားၿပီး ဗမာစကားေျပာတဲ့ လူသားေတြ ျဖစ္လာခဲ့ ရတယ္ ဆိုတာမ်ားကိုေတာင္ မသိေတာ့တဲ့ လူက ၉၀ ရာႏႈန္းေက်ာ္ ရွိေနပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ဒီအျဖစ္က မိမိတို႔ရဲ႔ မိဘဘိုးဘြား မ်ိဳးစဥ္မ်ိဳးဆက္ သမိုင္းကို ေက်းဇူးကန္းသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ သမိုင္းကို သမိုင္း အျဖစ္ သာ တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မြန္ျပည္ခြဲထြက္ေရးကို အားေပးျခင္း မဟုတ္ပါ။ မြန္စင္စစ္ ဗမာအေရခြံ၀တ္ ထားၿပီး ျဖစ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း လူထုကလည္း မြန္ခြဲထြက္ေရးကို စိတ္မ၀င္စားေတာ့ပါ။ (မြန္မ်ား ဗမာ ျဖစ္သြားရျခင္း အေၾကာင္းကို Mon People လို႔ ရိုက္ၿပီး Wiki မွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။)

သူ႔လူမ်ိဳးကို သူခ်စ္ၿပီး ရပ္တည္ေနတဲ့ မြန္ေတြကိုေတာ့ ဗမာအစိုးရလက္ထက္ အဆက္ဆက္မွာ နားလည္မႈ တည္ေဆာက္ေရး၊ ျဖဴစင္ရိုးသားတဲ့ ပူးေပါင္းေနထိုင္ေရး၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ ျဖစ္တည္ေရးကို မေဆာင္ရြက္ဘဲ မြန္ေသာင္းက်န္းသူမ်ားလို႔ သခိုး ဂ်ပိုး စာရင္းသြင္းက ၀ါဒျဖန္႔မိႈင္းတိုက္ထားပါတယ္။ လူထုကလည္း အဲ့ဒီ အေရာင္တင္မႈေအာက္မွာ ယံုၾကည္မႈ ခိုင္မာလာၿပီး-၊ တစ္ကယ္လို႔ မြန္ေတြဟာ ေသာင္းက်န္းသူေတြ သူခိုး ဂ်ပိုးေတြ အဖ်က္ေကာင္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ငါတို႔ကို အေမြေပးလိုက္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာဟာလည္း သူခိုးဂ်ပိုးတို႔ဆီက တစ္ဆင့္ ကူးစက္လာတာ- လို႔ ျဖစ္ေနမယ္။ ဒီေတာ့ အာဏာရွင္ေတြ မိႈင္းတိုက္သလို မြန္ လူမ်ိဳးေတြဟာ သူခိုး ဂ်ပိုး လူမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး- ရယ္လို႔ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏုိင္စြမ္းေတာင္ မရွိေတာ့ပါ။

ပကတိ သေဘာမွာ လူသားေတြဟာ ရိုးသားမႈကို ႀကိဳက္ပါတယ္။ ေအးခ်မ္းမႈကို ျမတ္ႏိုးပါတယ္။ စည္းလံုး ညီၫြတ္ၿပီး တိုးတက္ေကာင္းစားေရးကို ခံုမင္ပါတယ္။- အလားတူပဲ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈကို မုန္းတီးပါတယ္။ ႏွိပ္ ကြပ္မႈကို နားက်ည္းပါတယ္။ သမုိင္းေဖ်ာက္မႈကို ရြံရာစက္ဆုတ္ပါတယ္။

နားက်ည္းမႈမ်ားမွသည္ လက္စားေခ်မႈ- လက္တံု႔ျပန္မႈဘက္ဆီသို႔ ဦးတည္သြားႏိုင္ပါတယ္။

ဆက္လက္ ေဖၚျပပါမည္။