အဖ်က္မခံဘူး သင့္သမိုင္း

RB ကဗ်ာ

3.3.2018

႐ွင္ေမြးသန္ေမြး ႐ိုကေလးရယ္...
ေခ်ာ​ေမာလွပ သင္​့ခႏၶာ
သပ္​ရပ္​​ေျပျပစ္​ သင္​့အသြင္​
စကားမတတ္ သင့္ပါးစပ္
ေလွ်ာက္ဖို႔မစြမ္း သင့္ေျခႏု
ေရးဖတ္မမီွ သင့္အရြယ္
ေကာင္းဆိုးမခြဲ သင့္ပညာ
သို႔ေပမယ့္...
လူစိတ္ကင္းစြာ ယုတ္မာခံရ
သနားမ့ဲစြာ သတ္ျဖတ္ခံရ
ခံလိုက္ရတ့ဲ သင့္ဘဝ
အို... ႐ိုကေလး​ေရ...
သင္​့သမိုင္​း ငါတုိ႔ အဖ်က္​မခံဘူး။

အေဆြမသိ သင္အငံု
ေမာင္ႏွမ မကြၽမ္း သင္အဖူး
ေျမမွာမထား ပုရြက္ဆိတ္စိုး
ေခါင္းေပၚမတင္ သန္း​ေသးကုိစိုး
ျခင္ေထာင္ျခံဳထား ျခင္အကိုက္စိုး
သို႔ေပမယ့္ ...
လူ႔စိတ္လစ္စြာ ပက္စက္ခံရ
က႐ုုဏာမ့ဲစြာ နင္းသတ္ခံရ
ခံလိုက္ရတ့ဲ သင့္ဘဝ
အို...႐ိုကေလး​ေရ ...
သင္​့သမိုင္​း ငါတုိ႔ အဖ်က္​မခံဘူး။


အငိုေျပနိဗၺာန္ အမိရင္ခြင္
အဆာေျပစိန္စာ အမိႏို႔ရည္
ပုခက္အအိပ္ သားေခ်ာ့ေတး
ခ်ဥ္းကပ္မခြာ သင့္အနား
ထိုသို႔ျပဳစု ေစာင့္ေ႐ွာက္မႈ
ျမတ္ႏိုးမႈလွ်ံ အမိႏွင့္သား
သို႔ေပမယ့္ ...
အမိရင္ခြင္မွ ဆတ္​ခနဲလု
ညႇာတာလွ်င္းစြာ စြန႔္လႊတ္ခံရ
မီးငရဲထဲ သင့္ကိုယ္ေလးကုိ
ပစ္​ခ်လိုက္​တ့ဲ အ​ေၾကာင္​း​ေတြ
အို...႐ိုကေလး​ေရ ...
သင္​့သမိုင္​း ငါတုိ႔ အဖ်က္​မခံဘူး။