အိပ္မက္ထဲမွာဘဲ သုံးေတာ့မယ္ Facebook ရယ္ ..

ေနဆန္းလြင္

RB News

14.12.2013

ဒုတိယႏွစ္ အဂၤလိပ္စာအဓိကနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ ေနတဲ့ ေမာင္ရုိဟန္ အတြက္ေတာ့ ၂၀၁၂ ဇြန္လမွာ ေက်ာင္း ပိတ္သြား ကတည္းက အလုပ္ ဆုိတာ မယ္မယ္ရရ မရွိ။ မိဘေတြက ပညာတတ္ ႀကီး ျဖစ္ေစ ခ်င္လုိ႔ ဂုဏ္ ထူး ၄ ဘာသာနဲ႔ တကၠသုိလ္ ၀င္တန္း ေအာင္ ခဲ့ ေပ မယ့္လည္း ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တဲ့ အင္ဂ်င္နီ ယာ ဆုိတာ အျဖဴ ကဒ္ေၾကာင့္ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ႏုိင္။

ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔ မရွိေတာ့တဲ့ ရုိဟန္ကေတာ့ မိဘေတြရဲ့ လယ္ေတြမွာ တေနကုန္ အခ်ိန္ ျဖဳန္းၿပီး၊ အားတဲ့ အခ်ိန္ ၿမဳိ႕ေပၚက ၀ယ္လာ ေလ့ရွိတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ ဖတ္ရင္း ဗဟုသုတ ရွာေဖြ ေနရ သူေပါ့။ 

ေက်ာင္းမပိတ္ ခင္က စစ္ေတြမွာ အင္တာနက္ သုံးေနတာ ၿမင္ဖူး ခဲ့ေပမယ့္ ကုိယ္တုိင္ေတာ့ သုံးဖူးသူ မ ဟုတ္။ တစ္ရက္ေတာ့ ေမာင္ေတာ ၿမဳိ႕ေပၚမွာ လယ္အတြက္ ဓါတ္ေျမၾသဇာ ၀ယ္ရင္းနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ သူ ေက်ာ္ထင္ရဲ့ အိမ္ကုိ ၀င္မယ္ ဆုိတဲ့ စိတ္ကူး ေပၚလာၿပီး ေရာက္သြား ပါေတာ့တယ္။ ေက်ာ္ထင္က မ်ဳိး ရုိး စဥ္ဆက္ ခ်မ္းသာတယ္၊ မိဘေတြက ၿမဳိ႕မေဈး ထဲမွာ ဆုိင္ ၄ ဆုိင္ ပုိင္ၿပီး၊ ေငြေၾကး အတြက္ ပူပင္ စရာ လုိသူ မဟုတ္။ 

ေဟ့ေကာင္ .. ေက်ာ္ထင္ ဖုန္းတစ္လုံးနဲ႔ ဘာေတြ အလုပ္ရႈပ္ ေနလဲကြ ..

ဟ - ေဟ့ေကာင္ ရုိဟန္ ေပ်ာက္လွ ခ်ည္လား .. ဒီမွာကြာ ငါ Facebook သုံးေနတာ .. မင္းသိတယ္ မဟုတ္လား Facebook ဆုိတာ .. 

ေအး .. ၾကားဖူး တာေပါ့ .. ငါတုိ႔ စစ္ေတြမွာ တုန္းက လူေျပာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားတယ္ေလ .. အင္တာနက္ ဆုိင္မွာ သုံးၾကတာ .. ငါေတာ့ ပုိက္ဆံကုန္မွာမုိ႔မသုံးႏုိင္ ခဲ့တာေလ .. ေျပာပါဦးကြ .. ထူးဆန္းတဲ့ အေၾကာင္း အရာေတြ .. 

ေအးကြ .. သတင္းေတြ အကုန္ဖတ္ လုိ႔ရတယ္ .. ၿပီးေတာ့ငါဆုိကြာ .. ရန္ကုန္က အမ်ဳိးေတြ .. ႏုိင္ငံျခားက အမ်ဳိး ေတြနဲ႔ အခု အဆက္ အသြယ္ ရေနၿပီ .. ေနဦး .. မင္းေကာင္မေလး လည္း သုံးေန တယ္ကြ .. 

ဟ - ဟုတ္လား .. ဘယ္သူလဲ ငါ့ေကာင္မေလး ဆုိတာ .. 

ဂ်မီလာေလကြာ .. 

ရုိဟန္ တစ္ေယာက္ မွင္သက္ သြားပါ ေတာ့တယ္။ ဂ်မီလာ ဆုိတာ နာမည္နဲ႔ လုိက္ေအာင္ ေခ်ာေမာ လွပ တဲ့ေကာင္မေလး။ ခ်မ္းသာတယ္။ ရုိဟန္ရဲ့ ဘ၀နဲ႔ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ထင္လုိ႔ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ေတာင္ မၾကည့္ ျဖစ္ ခဲ့ သူ။ 

ေအးကြာ .. မင္းအခ်ိန္ ရရင္ ဘယ္လုိ သုံးရလဲ ဆုိတာ နည္းနည္း သင္ေပးကြာ .. 

အာ .. ရတာေပါ့ .. မင္းအခ်ိန္ ရရင္ တခါထဲ ငါသင္ ေပးမယ္ေလ .. မင္းလုိခ်င္ရင္ ၂ သိန္းခြဲ ေပးရင္ ဖုန္းနဲ႔ ၁၅၀၀ တန္ ဆင္းမ္ကဒ္ ပါရတယ္ .. သုံးတာ ကေတာ့ မင္းေခၽြတာ သုံးရင္ တလ ၅ ေထာင္ နဲ႔လည္း သုံးလုိ႔ ရတယ္ .. 

ရုိဟန္နဲ ႔ေက်ာ္ထင္ဆုိတာ အထက္တန္း ေက်ာင္းမွာ ညီအစ္ကုိ အရင္းလုိ ခင္မင္ သြား ခဲ့ေတာ့ ေက်ာ္ ထင္က ရုိဟန္ကုိ Facebook နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေသးစိတ္ ရွင္းျပတာ ႏွစ္နာရီ ေလာက္ ၾကာသြားတယ္။

အဲလုိနဲ႔ ဓါတ္ေျမၾသဇာအထုပ္ ထမ္းၿပီး ရုိဟန္ တစ္ေယာက္ မွီရာကားနဲ႔ ရြာကုိ ျပန္သြား ခဲ့တယ္။ တေနကုန္ သြားလာရင္း ပင္ပန္း သြားၿပီး ညထမင္း စားၿပီးတာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ သြားေတာ့တယ္။ 

“ဘာ status တင္ရင္ ေကာင္းမလဲ .. သတင္း ဖတ္မယ္ကြာ .. ဟာ .. ဟုိမွာ ဟုိေသနာ ေအာင္ေက်ာ္ဇင္ ဟုိေန႔က အဘုိးႀကီး တစ္ေယာက္ကုိ ရုိက္ၿပီး ေငြညွစ္တဲ့ သတင္း ပါလာၿပီ .. ေနဦး .. အခုမွ သတိ ရတယ္ .. ဂ်မီလာကုိ အက္ၾကည့္မယ္ .. ဟ .. ရၿပီ .. ဒါသူ႔ ပရုိဖုိင္ဘဲ .. ဖြင့္မယ္ဗ်ာ .. ဟာ .. အ၀ုိင္းေလး လည္ေနၿပီ .. ဟုိေကာင္ ေက်ာ္ထင္ ေျပာတာ အဲဒီ အ၀ုိင္းလည္ ေနရင္ ပုိက္ဆံ ကုန္ၿပီး အလုပ္ မျဖစ္ဘူးတဲ့ .. ဟာ .. နာရီ၀က္ ေက်ာ္ေနၿပီ .. ထည့္ထားတဲ့ ပုိက္ဆံေတြ ကုန္ပါၿပီ ..” 

ဒီလုိနဲ႔ ရုိဟန္တစ္ေယာက္ အိပ္မက္က မနက္ ၄ နာရီမွာ လန္႔ႏုိး သြားခဲ့တယ္။ 

အိပ္မက္ထဲ Facebook သုံးတာေတာင္ ေငြကုန္မွာေၾကာက္ေနရတဲ့ငါ့ဘ၀ပါလားေနာ္ .. ရုိဟန္ တစ္ေယာက္ စိတ္ထဲက ၿငီးတြားရင္း ျပန္အိပ္ ႏုိင္ေအာင္ ႀကဳိးစားလုိက္ ပါတယ္။ 

မနက္မုိးလင္းေတာ့လယ္ထဲအသြားမွာ ငါ့မိဘကုိ ဒီေန႔ထိ ဘာမွ မပူဆာ ဖူးဘူး။ ဖုန္းတစ္လုံးနဲ႔ အင္တာနက္ သုံးဖုိ႔ ေငြ ၂ သိန္းခြဲ ပူဆာ မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ ပါေတာ့တယ္။ 

စိတ္ထဲ ကေတာ့ “ျဖစ္ပါ့ မလား။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကအေဖနဲ႔အေမတုိ႔လယ္ဧက ၂၀ သိမ္းခံရတာနဲ႔ ၀င္ေငြနည္း ေနတာ” ..

သုိ႔ေသာ္လည္း Facebook ကုိစူးစမ္းခ်င္ေနတဲ့ရုိဟန္တစ္ေယာက္ Facebook သုံးခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ .. ေန႔လည္ အေမ ထမင္း လာပုိ႔ေတာ့ အေဖနဲ႔ လယ္တဲ ထဲမွာ ထမင္း စားရင္း .. 

အေဖ ကေတာ့ငရုတ္သီး လက္သုတ္နဲ႔ ထမင္း ေတြကုိ ဆာေလာင္စြာ စားေနတဲ့ အခ်ိန္ .. သားေတာ္ေမာင္ ရုိဟန္ကုိ ၾကက္သား အတုံးႀကီး ထည့္ေပးေတာ့ .. 

ရုိဟန္ခမ်ာ အေဖရဲ့ေမတၱာ ေတြကုိ အားနာ မိပါရဲ့ .. သူ႔အေဖ ကေတာ့ အတုံးႀကီး ဆုိရင္သားကုိဘဲ စားေစ ခ်င္တယ္ .. သားကုိ ပညာ တတ္ႀကီး ျဖစ္ေစ ခ်င္တယ္ .. 

အေဖ ထည့္ေပးတဲ့ ၾကက္သား တုံးႀကီးကုိ ၾကည့္ရင္း ဘာလုပ္ ရမွန္း မသိ .. မ်က္ရည္ ၀ဲေနတဲ့ ရုိဟန္ ..

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဖုန္းလုိခ်င္ လြန္းတဲ့ စိတ္နဲ႔ .. 

အေဖ .. သားတစ္ခု ေျပာစရာ ရွိတယ္ .. 

ေျပာေလ သားေလး .. 

သားကုိ ဖုန္းတစ္လုံး ေလာက္ ၀ယ္ေပးပါလား .. အင္တာနက္ သုံးခ်င္လုိ႔ .. 

အင္တာနက္ ဆုိတာဘာလဲ သားရယ္ .. 

ပညာ ဆုိတာ စာဖတ္ တတ္ရုံသာ တတ္ၿပီး၊ တေနကုန္ လယ္ထဲမွာ အခ်ိန္ ကုန္ေနတဲ့ ရုိဟန္ရဲ့ ဖခင္က အင္ တာနက္ ဆုိတာ မသိ။ 

သတင္းေတြဖတ္လုိ႔ရတယ္ အေဖ .. ဗဟုသုတေတြ အမ်ားႀကီး ရမယ္ .. အခုေခတ္ကအင္တာနက္ သုံးတတ္မွ အေဖရ .. သားလည္း သုံးၾကည့္ ခ်င္လုိ႔ .. 

ေအးပါ သားရယ္ .. အေဖ ညက်ရင္ ပုိက္ဆံ ေပးမယ္ .. မနက္ျဖန္ သြား၀ယ္ေပါ့ .. 

ညေန အိမ္ျပန္ ေရာက္ေတာ့ အေဖက ေငြ ၂ သိန္းခြဲကုိ ဘီဒုိ ထဲကေန ထုတ္ေပးေတာ့ ရုိဟန္ ကေတာ့ မ နက္ျဖန္ရယ္ ျမန္ျမန္ ေရာက္ပါ ေတာ့လုိ႔ တမ္းတၿပီး တစ္ညလုံး အိပ္လုိ႔ မေပ်ာ္။

အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ေန႔မွာ ေက်ာ္ထင္ရဲ့ ကူညီမႈေၾကာင့္ ရုိဟန္ တစ္ေယာက္ ဖုန္းေလးကုိ လြယ္အိတ္ထဲ ေသခ်ာ ထည့္ၿပီး ရြာကုိ ကားစီးၿပီး ျပန္ေရာက္ လာတယ္။ 

ရြာထိပ္ကေနအိမ္ကုိမုိင္၀က္ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္ရမယ္ဆုိေတာ့ရုိဟန္ခမ်ာလမ္းသြားရင္း ကလိခ်င္ ေနၿပီ။ အဲဒါနဲ႔ လြယ္အိတ္ ထဲက ဖုန္းကုိထုတ္ Facebook အေကာင့္ တစ္ခု ဖြင့္ဖုိ႔ Facebook ေပ့ခ်္ကုိ ဖြင့္တုန္း .. 

ေျဖာင္း .. ေျဖာင္း .. ေျဖာင္း .. 

အဲဒီ ေနရာ မွာဘဲ ရုိဟန္ တစ္ေယာက္လဲ က်သြားတယ္။ ေနာက္ကေန နဘန္ သုံးခ်က္ဆင့္ က်င္းခံ လုိက္ ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖုန္းကေတာ့ လက္ထဲက လႊတ္ထြက္ သြားတယ္။ ရုိဟန္က လက္ေထာက္ၿပီး ထဖုိ႔ လုပ္ေတာ့ တင္ပါးကုိ ေျခေထာက္နဲ႔ ထပ္ကန္ ခံလုိက္ ရတယ္။ 

ေဟ့ကာင္ ကုလား .. မထနဲ႔ .. အဲဒီ ေနရာမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန .. မေနရင္ ထပ္ရုိက္ ခံရမယ္ .. 

ရုိဟန္ တစ္ေယာက္ SB ေအာင္ေက်ာ္ဇင္ရဲ့ အသံ ဆုိတာ သိလုိက္ ပါၿပီ။ ေနရာက မေရႊ႕ဘဲ ေခါင္းေလးကုိ အသာ လွည့္ၿပီး ဖုန္းကုိရွာေန မိတယ္။ ေခါင္းကုိ နည္းနည္း ထပ္လွည့္ေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ဇင္ တစ္ေယာက္ ဖုန္းနဲ႔ အ လုပ္ရႈပ္ ေနတာကုိ ေတြ႔လုိက္တယ္ .. ခဏ ၾကာေတာ့ .. 

ေဟ့ေကာင္ ကုလား .. ထ .. လာ .. လုိက္ခဲ့ .. ဘဂၤလား ဖုန္းသုံး ေနတဲ့ေကာင္ .. မင္းသိမယ္ .. 

လဲေနတဲ့ ေနရာကေန ရုိဟန္တစ္ေယာက္ ထလုိက္ ပါတယ္။ 

မဟုတ္ဘူး ဆရာ ေအာင္ေက်ာ္ဇင္ .. ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔မွ ၀ယ္လာတာ .. အဲဒါ ျမန္မာ့ ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္း MPT က ၁၅၀၀ တန္ ဆင္းမ္ကဒ္နဲ႔ ၀ယ္လာတာ .. 

ေဟ့ေကာင္ .. အပုိ မေျပာနဲ႔ .. စခန္း လုိက္ခဲ့ .. 

SB ေအာင္ေက်ာ္ဇင္ကရုိဟန္ရဲ့အကၤ်ီေကာ္လာကေနဆြဲၿပီးေခၚသြားပါတယ္။ ခဏ ၾကာ ေတာ့ေအာင္ေက်ာ္ ဇင္ ရဲ့ ရုံးထဲက အခ်ဳပ္ခန္းမွာ ရုိဟန္ကုိ ေဆာင့္တြန္းၿပီး ထည့္လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ ဇင္ က ေဘာင္း ဘီက ခါးပတ္ကုိ ဆြဲျဖဳတ္ၿပီး ခါးပတ္နဲ႔ ရုိက္ရင္း ..

ေဟ့ေကာင္ .. ေျပာ .. ဒါ ဘဂၤလား ကေန သြား၀ယ္ လာတာ .. ဘယ္တုန္းက သြားၿပီး ဘယ္ေလာက္ ေပး ရလဲ မွန္မွန္ေျပာ .. 

မဟုတ္ ရပါဘူး ဆရာ .. ကၽြန္ေတာ္ဒီေန႔ မနက္မွ ၿမဳိ႕တက္ၿပီး ၀ယ္လာတာ .. မေန႔ ညကအေဖ ပုိက္ ဆံ ေပးတာ .. 

ရႈိက္ႀကီး တငင္နဲ႔ ရုိဟန္ တစ္ေယာက္ ေျပာေန ေပမယ့္လည္း .. 

ေအာင္ေက်ာ္ဇင္ ကေတာ့ ထပ္ရုိက္ၿပီး .. 

ေဟ့ေကာင္ .. ေျပာ .. မင္းေျပာစမ္း .. ဒါ ဘဂၤလားက၀ယ္လာ တယ္လုိ႔ .. ၿပီးရင္ စာရြက္ေပၚမွာလက္ မွတ္ ထုိးရမယ္ .. 

ေမြးကတည္းကတခါမွဒီလုိအရုိက္မခံရဘူးတဲ့ရုိဟန္တစ္ေယာက္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။နာက်င္တဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ ငုိေႂကြးရုံ ကလြဲၿပီး ဘာမွ မတတ္ ႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအာင္ေက်ာ္ဇင္က …

ေအး ငါ မင္းအေဖကုိ ေခၚဖုိ႔ လႊတ္လုိက္မယ္ .. 

ဒီလုိနဲ႔ တစ္နာရီခြဲ ေလာက္ၾကာေတာ့ ရုိဟန္ရဲ့ အေဖ ေရာက္လာတယ္။ ေအာင္ေက်ာ္ဇင္က 

ခင္ဗ်ားသားဘဂၤလား ဖုန္းသုံးလုိ႔ ဖုန္းသိမ္းၿပီး ဖမ္းထားတယ္ .. ေငြ ၃ သိန္း မေပးရင္ ရုံးတင္မယ္ .. ေထာင္ ၃ ႏွစ္ က်မယ္ .. ေပးမလား .. မေပး ဘူးလားေျပာ .. 

ရုိဟန္ အေဖကေတာ့ ဘာျဖစ္ သြားတယ္ဆုိတာနားမလည္ႏုိင္။ ဘယ္လုိ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီေလာက္ ခ်စ္ရတဲ့ သား ကုိ ေထာင္ ၃ ႏွစ္ အက် မခံႏုိင္။ 

ဟုတ္ၿပီ ဆရာ .. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မနက္ျဖန္ေပးပါမယ္ .. ကတိေပးပါတယ္ .. ကၽြန္ေတာ့္သားကုိ လႊတ္ လုိက္ပါ .. 

မရဘူး .. ေရာ့ပတၱျမားေရာ့ နဂါးဘဲ .. ေငြ ၃ သိန္းယူလာခဲ့ .. 

ဆရာ အိမ္မွာေငြမရွိဘူး .. မိန္းမရဲ့ ေရႊေရာင္းၿပီး ေပးရမွာ .. မနက္ျဖန္ တကယ္ေပးပါမယ္ .. သားကုိ လႊတ္ေပးပါဗ်ာ .. ေတာင္းပန္ပါတယ္ .. 

အေဖ ဆုိေတာ့သားကုိ တစကၠန္႔မွ အခ်ဳပ္ခန္းထဲ မထားခ်င္။ 

ေ-ာက္ကုလား .. စကား မမ်ားနဲ႔ .. ပုိက္ဆံေပးႏုိင္မွ မင္းသားကုိ လာေခၚ .. 

ေအာင္ေက်ာ္ဇင္ရဲ့ အသက္ ၄၀ ထက္မပုိႏုိင္။ ရုိဟန္အေဖရဲ့အသက္က ၅၀ ေက်ာ္။ သုိ႔ေပမယ့္ရုိင္းရုိင္း စုိင္းစုိင္း ဆက္ဆံ တာကုိ ဘာမွ ျပန္ေျပာခြင့္ မရွိ။ 

အေျပး တပုိင္းနဲ႔ အိမ္ျပန္။ မိန္းမကုိ အက်ဳိး အေၾကာင္းေတာင္ မေျပာႏုိင္။ လည္ပင္းက ဆြဲႀကဳိးကုိ ျဖဳတ္ ခုိင္းၿပီး ရြာထဲ တစ္အိမ္၀င္ တစ္အိမ္ထြက္ လုိက္ေရာင္းေတာ့ ငါးမူးသား ဆြဲႀကဳိးေလးက ကာလ တန္ဖုိးနဲ႔ ၃ သိန္းခြဲေလာက္ တန္ေပမယ့္ ၃ သိန္းနဲ႔ ေရာင္းၿပီး၊ ေအာင္ေက်ာ္ဇင္ရဲ့ ရုံးကုိ ေျပးပါ ေတာ့တယ္။ 

ဆရာ .. ဒီမွာပါ ေငြ ၃ သိန္း .. စစ္ၾကည့္ပါ .. ကၽြန္ေတာ့္ သားကုိ လႊတ္ေပးပါ ဆရာ .. 

ရုိဟန္ အေဖ ေငြသြား ယူတုန္းလည္း ရုိဟန္ ခမ်ာ ႏွစ္ႀကိမ္ တိတိ ထပ္ရုိက္ခံ ရပါ ေသးတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သား အဖ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ျပန္ ေရာက္ေတာ့ ည ၉ နာရီ။ သားေတာ္ ေမာင္ကုိ ဖခင္ ျဖစ္သူက ေရခ်ဳိး ခုိင္းၿပီး၊ မိခင္ ျဖစ္သူကုိ အက်ဳိး အေၾကာင္းေျပာ။ မိသားစု ထမင္း လက္ဆုံ စားရင္း သားျဖစ္သူကုိ ဘဂၤလားဖုန္း ကိစၥ ေမးေတာ့မွ ေအာင္ေက်ာ္ဇင္ရဲ့ လိမ္ဆင္ အမႈကုိ ရုိးသားတဲ့ လယ္သမားႀကီး နားလည္ ပါေတာ့တယ္။ 

ထမင္းစား ၿပီးေတာ့ အိမ္ေရွ႕က ကြပ္ပ်စ္မွာ ရုိဟန္ တစ္ေယာက္ မႈိင္ေနေတာ့ မိခင္ ျဖစ္သူက မေနႏုိင္။ 

သားေလး .. ဘာမွစိတ္မေကာင္း မျဖစ္နဲ႔ .. အေမ့ နားကပ္ေလး ေရာင္းၿပီး သားဖုန္း ျပန္၀ယ္လုိက္ .. 

ေနပါေစ အေမရယ္ .. အခုေတာင္သားက ေငြ ၂ သိန္းခြဲနဲ႔ အေမ့ ဆြဲႀကဳိးအတြက္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေန ရတာ .. ဥပေဒက သားတုိ႔ လူမ်ဳိးကုိ ကာကြယ္ ေပးတဲ့ ေန႔မွ သားဖုန္းကုိင္ ေတာ့မယ္ အေမ .. 

“အိမ္မက္ ထဲမွာဘဲ သုံးေတာ့မယ္ Facebook ရယ္” လုိ႔ ရုိဟန္ တစ္ေယာက္ စိတ္ထဲ ေရရြတ္ရင္း .. 

(မွတ္ခ်က္ ။ ။ ရခုိင္ ျပည္နယ္တြင္ ရုိဟင္ဂ်ာ လူမ်ဳိးမ်ား ဖိႏွိပ္ခံ ေနရသည္ကုိ ဇာတ္လမ္း ဖြဲ႔၍ ခံစား တင္ျပ ပါသည္)