ကညင္တန္းက ခ်ဲဒုိင္မ်ားရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္သူေတြ ရွိေနလဲ?
ယ်ာတင္ (MYARF)
RB News
24.12.2014
စာေရးသူက ၿမဳိ႕ေပၚကုိ အသြားနည္းတယ္။ အသြားနည္းတာလည္း တျခားေၾကာင့္ မဟုတ္။ ၿမဳိ႕ေပၚက ရဲ၊ စ.ရ.ဖ၊ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးေရး အဖြဲ႔ စတဲ့ ေဒသဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္ ေတြက ေဈးသြား ေဈးလာမ်ားကုိ အေၾကာင္းမဲ့ ဖမ္းဆီး ေငြညွစ္တတ္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ ၿမဳိ႕ေပၚမွာ ေထြေထြထူးထူး လုပ္စရာ မရွိတာက တစ္ေၾကာင္း၊ စတာေတြေၾကာင့္ ၿမဳိ႕ေပၚ သိပ္မတက္ျဖစ္ခဲ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ပုိင္းက အေမ့ အတြက္ ေဆးလုိေနတာေၾကာင့္ စာေရးသူ ၿမဳိ႕ေပၚတက္ဖုိ႔ အေၾကာင္း ဖန္လာခဲ့တယ္။ စီးလာတဲ့ သုံးဘီး taxi ကားကေန ဆင္းလုိက္တာနဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့ ေနရာေလးမွာ လူေတြ၀ုိင္းေနတာ ျမင္မိလုိ႔ ရင္ထဲ ၾကည္ႏူးသြားခဲ့တယ္။ မၾကည့္ရတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ မ်က္လွည့္ျပပြဲနဲ႔ ဒီေန႔ ထိပ္တုိက္ ေတြ႔ေနပါလား ဆုိၿပီေတာ့ေပါ့။
ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေလွ်ာက္သြားၿပီး အဲဒီ၀ုိင္းထဲ အတင္းတုိး၀င္ သြားခဲ့မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာေရးသူ ထင္မိခဲ့တာနဲ႔ လက္ေတြ႔ ေတြ႔ေနရတာက တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲမွားလုိ႔ ေနခဲ့တယ္။ ဆုိက္ကား သမားေတြ၊ ပ်ံက် ေဈးသည္ေတြ အမ်ားစု ပါ၀င္ ေနတဲ့ လူ၀ုိင္းက ခ်ဲပြဲ ေလာင္းကစားဒုိင္ သုံးေလးခု အားရပါးရ အၿပဳိင္ ဆင္ႏြဲ ေနတယ္လုိ႔ ေျပာရင္ စာဖတ္သူမ်ား ယုံၾကည္ ပါ့မလား? ေလာင္းကစား ခ်ဲဒုိင္ေတြကုိ ဒီလုိမ်ဳိး အမ်ားျပည္သူ စုရုံးတဲ့ ေနရာေလးမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဖြင့္လွစ္ၿပီး ကစားေနတာကုိ ျမင္ရတဲ့ အခုိက္ စာေရးသူ အေတာ္ကုိ အံ့ၾသသြားခဲ့တယ္။ အမ်ားသိၿပီး ျဖစ္တဲ့ အတုိင္း စာေရးသူတုိ႔ ရခုိင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာၿမဳိ႕ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ လူမ်ဳိးေရး ဘာသာေရး ဆန္တဲ့ ပဋိပကၡေၾကာင့္ ငါးေယာက္ထက္ ပုိမစုရဆုိတဲ့ ဥပေဒ ေအာက္မွာ ေနလာခဲ့ရာတာ အခုဆုိရင္ ႏွစ္ႏွစ္ခြဲေက်ာ္ သုံးႏွစ္နီးပါး ရွိေတာ့မယ္ မဟုတ္လားဗ်ာ။ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ၀တ္ျပဳတဲ့ ဗလီေတြေတာင္ အဲဒီ ငါးေယာက္ထက္ ပုိမစုရ ဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ အမိန္႔ ဥပေဒ အရ အဲဒီ အခ်ိန္ကတည္းက ပိတ္ထားခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ ေလာင္းကစား ခ်ဲဒုိင္ တစ္ခုကုိ လႊတ္ေတာ္က ဥပေဒတည္ၿပီး လုပ္ခြင့္ ေပးသလုိ အမ်ားျပည္သူ စုရုံးရာ ေနရာမွာ လြတ္လပ္စြာ က်င္းပေနတာကုိ ေဒသဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္ေတြက ဘာေၾကာင့္ အေရးမယူတာလဲ?
စာေရးသူရဲ့ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ အေတြးေပါင္း မ်ားစြာ ၀င္ေရာက္ လာခဲ့တယ္။ ပုိၿပီး ဆုိးေနတာက အဲဒီ ေလာင္းကစား ခ်ဲဒုိင္မ်ားက ၿမဳိ႕နဲ႔ ကပ္လ်က္ ရွိတဲ့ ကညင္တန္း ၿမဳိ႕မ ေက်းရြာရဲ့ ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ရုံးနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္မွာ ဖြင့္လွစ္ ထားတာပါ။ အျမင္အားျဖင့္ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ကစားေနသလုိ ကစားေနတဲ့ ေလာင္းကစား ခ်ဲဒုိင္မ်ားရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္သူေတြ ရွိေနမလဲ ဆုိတာ စာေရးသူ အလြန္ သိခ်င္ေနခဲ့ၿပီ။ ခ်ဲဒုိင္မ်ားနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းက ဆုိင္တစ္ဆုိင္ကုိ သြားၿပီး ေရသန္႔ဗူး တစ္ဗူးကုိ မလုိအပ္ဘဲ ၀ယ္ယူလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆုိင္သမားကုိ ခ်ဲဒုိင္က ေန႔တုိင္း ဖြင့္လားလုိ႔ ေမးေတာ့ -- “စေန၊ တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္က လြဲၿပီး ေနတုိင္း ဖြင့္တယ္ေလ” လုိ႔ ၾကားလုိက္ရေတာ့ ေခါင္းကုိ အသာေလး ညိတ္မိၿပီး အဲဒီဆုိင္ကေန ထြက္လာ လုိက္ေတာ့တယ္။
ေနာက္အသိ တစ္ေယာက္ဆီက ေမးၾကည့္ေတာ့ ခ်ဲဒုိင္ ပုိင္ရွင္ေတြက အမွတ္ (၃) နဲ႔ (၄) ရပ္ကြက္က ျဖစ္တယ္လုိ႔ သိလုိက္ရတယ္။ အခ်ိန္ အေတာ္ေလး ၾကားမွ ေဈး၀ယ္ေနတဲ့ လူႀကီး တစ္ေယာက္နား ကပ္သြားၿပီး အဲဒီ ခ်ဲဒုိင္ေတြကုိ အာဏာပုိင္ေတြ မဟန္႔တားဘူးလား၊ တရားမ၀င္ဘူးေလ ဆုိၿပီး မသိမသာ စကားႏႈိက္ၾကည့္ေတာ့ -- သူက “သူတုိ႔ ရဲဆီက တရား၀င္ လုိင္စင္ ယူၿပီး လုပ္ေနတယ္လုိ႔ ေျပာတာပဲ၊ ရဲေတြကလည္း ေန႔တုိင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ရုံးကုိ လာတဲ့ အခါ ျမင္ေနတာပဲေလ၊ ဘယ္သူ႔မွ လာဟန္႔တားတာမ်ဳိး မရွိဘူး၊ ရဲေတြ ကုိယ္တုိင္ ၀င္ၿပီး ခ်ဲထုိးတယ္၊ ရခုိင္ လူမ်ဳိး ဆုိေတာ့ သူတုိ႔က ဥပေဒရဲ့ အထက္မွာေလ” ဆုိၿပီး ညဥ္းညဴသံ ေလးနဲ႔ ေျပာေလေတာ့ စာေရးသူလည္း အဲဒီ လူႀကီးနားကေန ထြက္လာလုိက္ပါတယ္။
စာေရးသူလည္း ဘ၀မွ တစ္ႀကိမ္ တစ္ခါ ကုိယ္တုိင္ တစ္ကြက္ေလာက္ ထုိးၾကည့္မယ္ ဆုိၿပီး ခ်ဲဒုိင္နားကုိ ေနာက္တစ္ခါ သြားၿပီး ခ်ဲဒုိင္က ေဖာက္သည္ေတြ ေျပာေနတဲ့ နံပါတ္ေတြကုိ ေဘာက္ခ်ာ စာအုပ္ ငယ္ငယ္ေလးေပၚ ေခါင္းငုံလ်က္ ေရးေနတာကုိ ၾကည့္ေနရင္း ကုိယ္ထုိးမယ့္ အကြက္ကုိ စဥ္းစား ေနမိေတာ့တယ္။
“ဒီေန႔လည္း ‘ေရ’ တစ္ကြက္တည္းပဲ၊ ၅၀၀၀ တစ္ကြက္တည္း၊ ငါးေထာင္” နံပါတ္လည္း မေျပာ၊ ေရ တစ္ကြက္တည္းလုိ႔ ေျပာၿပီး ပန္းေရာင္ ငါးေထာင္တန္ တစ္ရြက္ ထုတ္ေပးေနတဲ့ လူကုိ ေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ယူနီေဖာင္း ၀တ္ထားတဲ့ ရဲသား တစ္ေယာက္၊ ဥပေဒ ခ်ဳိးေဖာက္ၿပီး တရားမ၀င္ ေလာင္းကစား ေနတဲ့ ေနရာကုိ ရဲသား တစ္ေယာက္လုံး ေရာက္ေနတာ ဘယ္သူ႔မွ ေၾကာက္ပုံမရ၊ ကုိယ့္အကြက္နဲ႔ကုိယ္၊ ကုိယ့္နံပါတ္နဲ႔ကုိယ္၊ ေရ တစ္ကြက္တည္းဘဲလုိ႔ ေျပာတာ ဘာလဲဆုိတာ သိခ်င္လုိ႔ ခ်ဲဒုိင္ ေရးေနတဲ့ ေဘာက္ခ်ာ စာရြက္ေလးကုိ ၾကည့္ေတာ့ “၆၇” လုိ႔ ေရးေနတာ ျမင္လုိက္မိတယ္။ စာေရးသူေတာ့ ဒီေလာင္းကစား အသုံးအႏႈန္း ေတြကုိ လုံး၀ နားမလည္။
ကုိယ့္အကြက္ ကုိယ္ထုိးၿပီး ခ်ဲ၀ုိင္းကေန ထြက္လာခုိက္ေလးမွာဘဲ ပ်ံက် ေဈးသည္ တစ္ခ်ဳိ႕ရဲ့ ရယ္ရယ္ ေမာေမာနဲ႔ အေျပာေၾကာင့္ စာေရးသူရဲ့ ေျခလွမ္းေတြေတာင္ ရပ္သြားခဲ့ရတယ္။ “အဲဒီ ဆရာကလည္း ေရမွေရ တစ္ကြက္တည္းဘဲ၊ အဲဒီ အကြက္ကုိ ေမြးစားေနတယ္နဲ႔ တူတယ္၊ မင္းက ညံ့လုိက္တာကြာ၊ ေရမွ သေ၀ထုိး (ေ) က ၆၊ ရေကာက္ (ရ) က ၇၊ ၆၇ ေပါ့” ပ်ံက်ေဈးသည္ မ်ားက တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ ရွင္းလင္း ေျပာျပ ေနမႈေတြကုိ ၾကားရၿပီးတဲ့ေနာက္ စာေရးသူေတာင္ မွင္တက္သြားမိခဲ့တယ္။
ေၾသာ္ .. တစ္ခါတစ္ေလ မေကာင္းတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ဗဟုသုတေတြ ျပည့္ႏွက္ ေနတတ္ပါလား ဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ စာေရးသူက ခ်ဲဒုိင္မ်ားနဲ႔ ေ၀းရာကုိ ေလွ်ာက္သြား လုိက္ပါေတာ့တယ္။
ကဲ .. စာေရးသူ ထုိးမိတဲ့ အကြက္ကုိ ရဲသား ေျပာတဲ့ စကား ပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ ေျပာရမယ္ ဆုိရင္ “နီးနီးေလး ေပမယ့္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆုိင္ခြင့္ မရွိတဲ့ နံပါတ္စဥ္ပါ” နားမလည္ရင္ ရွင္းျပပါမယ္။ “၃၄” ေပါ့ဗ်ာ .. စာဖတ္သူတုိ႔ အဲဒီ အကြက္ကုိ ေပါက္ေအာင္သာ ဆုေတာင္း ေပးေနာ္။
မၾကာမၾကာ တီးဦးမွာမုိ႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ အားေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိ ပါရေစ။
