ဆန္႔ေသာလက္မ်ား ေကြးေစခ်င္

ပညာေရး ၀န္ႀကီး ဌာနသည္ ေက်ာင္းအပ္ႏံွေရး သီတင္းပတ္ အျဖစ္ ေမ ၂ရ-ရက္ မွ ၃၁-ရက္ အထိ သတ္ မွတ္ထားသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ သည္လည္း ပညာတတ္ အေျမာက္ အျမား ေပၚထြက္ေရး အတြက္ ပညာေရး အသံုးစရိတ္ ဘတ္ဂ်က္ မ်ားကို တိုးျမွင့္ သတ္မွတ္ ေပးထားသည္။ အေျခခံ ပညာ က႑၌ ေက်ာင္းေန အရြယ္ ကေလးတိုင္း ပညာသင္ ယူခြင့္ ရရိွေရး၊ ေက်ာင္းေနသည့္ ကေလးတိုင္း ေက်ာင္းေနၿမဲ ေရးလုပ္ငန္း မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ လ်က္ရိွ ပါသည္။ မိဘမ်ား သည္လည္း မိမိတို႔၏ ရင္ေသြး မ်ားကို အခ်ိန္မီွ ေက်ာင္းအပ္ႏံွ ႏိုင္ေအာင္ လွဳပ္ရွား လာၾကသည္။

စာေရးသူ တို႔ရဲ႕ ရခိုင္ ျပည္နယ္၊ ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႕ရိွ ေက်ာင္းတိုင္း လိုလိုလည္း သက္၀င္ လွဳပ္ရွား လာေတာ့ သည္။ မၾကာမီ ရက္ပိုင္း အတြင္း ေျခာက္ေသြ႔ေသြ႔ ျဖစ္ေနေသာ ေက်ာင္းမ်ားသည္ စိမ္းလန္း ေပေတာ့မည္။ သာယာေပ ေတာ့မည္။ သို႔ေသာ္ . . . ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ အထက (၁) ၏ အေျခ အေနသည္ တစ္မူ ထူးျခားေန ေၾကာင္း စာေရးသူ တင္ျပလို ပါသည္။

စာေရးသူ ပညာ ရင္ႏို႔ေသာက္စို႔ ခဲ့ရေသာ မိခင္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးတြင္ ေမ ၂၇-ရက္ေန႔မွ စတင္ၿပီး ယေန႔ အထိ ေက်ာင္းသား/သူမ်ား လက္ခံ ေနၾကသည္။ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာႀကီး ဦးေက်ာ္ေဇာထြန္းက ေက်ာင္းသား /သူမ်ား လက္ခံရာတြင္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ လက္ခံ ေဆာင္ရြက္ ေနသည္ကို သတိျပဳ မိပါသည္။ အထူး သျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာ ေက်ာင္းသား/သူ မ်ားထံမွ ၀င္ေၾကးေငြ အလြန္ အကၽြံ ေတာင္းခံပံုကို ေတြ႔ျမင္ ႏုိင္ပါသည္။ ရိုဟင္ဂ်ာ ေက်ာင္းသား /သူ တစ္ဦးလွ်င္ ၀င္ေၾကးေငြ (၁၂၀၀၀) က်ပ္ ေပးသြင္း ရမည္ဟု သတ္မွတ္ ထားသည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳး ေက်ာင္းသား /သူ တစ္ဦးလွ်င္ ၀င္ေၾကးေငြ (၂၀၀၀) က်ပ္ ေပးသြင္း ရမည္ဟု ခြဲျခား၍ သတ္မွတ္ ေပးထားသည္။ ေငြ (၁၂၀၀၀) က်ပ္ ရရိွေရး အတြက္ ရုန္းကန္ ေနရေသာ မိဘမ်ား အေရ အတြက္သည္ ဒုနဲ႔ေဒးပင္ . . .။

ဤသို႔ ခြဲခြဲ ျခားျခား သတ္မွတ္ၿပီး ေက်ာင္း၀င္ေၾကး ေတာင္းခံရန္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္က ညႊန္ၾကား ခဲ့တာလား၊ သို႔တည္း မဟုတ္ ရိုဟင္ဂ်ာ လူထု တစ္ရပ္လံုး မ်ိဳးတံုး သြားေအာင္ ေထာင္ေခ်ာက္ ဆင္တာ လားလို႔ ေတြေ၀ မိပါသည္။

ရိုဟင္ဂ်ာ လူငယ္ မ်ားအား အေျခခံ ပညာ သင္ယူခြင့္ ပိတ္ပင္ရန္ ဟန္ျပင္ ေနသည္ ဆိုလည္း ယတိ ျပတ္မွန္ လိမ့္မည္။ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး အတြက္ အုပ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္ ပမာ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ ၾကမည့္ လူငယ္ ၾကယ္ပြင့္ မ်ားကို ေမွးမွိန္ ေစၿပီး ရိုဟင္ဂ်ာ လူထု တစ္ရပ္လံုး ပ်က္စီး ေၾကမြသြားေအာင္ စိုင္းျပင္း ေနသည္မွာ သိသာ ထင္ရွား ေပသည္။

မိဘ မ်ားသည္ မိမိတို႔ ရင္ေသြးငယ္ မ်ားကို ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ ရာတြင္ ပညာေရး က႑သည္ အခရာက် သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပညာေရး ဟူေသာ လမ္းေၾကာင္းသည္ ေျဖာင့္ျဖဴး သာယာဖို႔ လိုသည္။ ဆူးေျငာင့္ ခလုတ္၊ အတား အဆီး မရိွေစရန္ ဂရုစိုက္ ရသည္။ အတား အဆီးမွ သမွ်ကို စုေပါင္း တိုက္ဖ်က္ ရွင္းလင္း သုတ္သင္ သင့္သည္။ ရွင္းလင္း သုတ္သင္ရန္ မိဘ တိုင္းတြင္ တာ၀န္ရိွ သလို အမ်ား ျပည္သူႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ တြင္လည္း တာ၀န္ ရိွသည္။

အနာဂတ္တြင္ ေတာက္ပ လာမည့္ ၾကယ္ပြင့္ မ်ားကို ပ်ိဳးေထာင္ ေနေသာ မိဘ မ်ား၏ ဒုကၡကို လူတိုင္း လိုလို မွ်ေ၀ ခံစား သင့္သည္။ လက္ဆန္႔ၿပီး ေငြေၾကး ေတာင္းခံ ေနသူ မ်ားလည္း မိမိ တို႔၏ လက္မ်ား ေကြ႔ေစ ခ်င္သည္။ “ေျမြမေသ တုတ္မက်ိဳး” ဟူေသာ စကား အတိုင္း ႏွစ္ဖက္ အက်ိဳး မယုတ္ဘဲ ေျဖရွင္းရန္ လူတိုင္း လိုလိုတြင္ တာ၀န္ရိွ ေစခ်င္ ပါသည္။

ျမန္မာ စကားလာ “ေျမြေျမြခ်င္း ေျချမင္သည္” ဟူေသာ စကားႏွင့္ အညီ ဆင္းရဲသူ တို႔၏ ဒုကၡကို အျခား သူမ်ား မရိပ္မိ ေသာ္လည္း အခ်င္းခ်င္း အတြင္းသိ၊ ဘ၀တူ၊ သဘာ၀ တူညီသူ မ်ားအဖို႔ တစ္ေယာက္၏ ဒုကၡကို တစ္ေယာက္ သိႏိုင္သည္။ တစ္ပါး သူ၏ ဒုကၡကို မွ်ေ၀ ခံစားေသာ ပါရမီ ရွင္မ်ား တိုးပြား ခ်င္ပါ ေစေၾကာင္း . . .။

ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့ ၾကပါေစ . . .။