ေအာင္ဇံေ၀
Rohingya Today
31.10.2018

ေအာင္မင္း
Rohingya Today
26.10.2018

ေက်ာ္စုိး
Rohingya Today
26.10.2018

ဘူးသီးေတာင္ ။ ။ ရခိုင္ျပည္နယ္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ဘုရားျပင္ေအာင္ပေက်း႐ြာအုပ္စုမွ တဖက္ႏုိင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ ခုိလႈံေနသည့္ ဒုကၡသည္မ်ား၏ ေနအိမ္မ်ားကို အျခားသူမ်ားသို႔ ေရာင္းခ်မႈမ်ား ဆက္လက္ျပဳလုပ္လ်က္႐ိွသည္။

ဘုရားျပင္ေအာင္ပ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးေမာင္ႀကီးသည္ ရာအိမ္မွဴးမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ဦး႐ွားကဲရ္ (ဘ) ဦးမူဇဲရ္၊ ဦးမူဟိဘၻဳလႅာဟ္ (ဘ) ဦးဆယိဒ္ကာဆိမ္း၊ ဦးနဇီရ္အဟ္မဒ္ (ဘ) ဦးမိုဟမၼဒ္ဟေဆာင္း၊ ဦးမိုဟမၼဒ္အာမိန္ (ဘ) ဦးမိုဟမၼဒ္၊ ဦးဟာလာေဘာ္ဒါ (ဘ) ဦးအီဇ္ဟာရ္းမ်ာ ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၏ အထူးလက္ကိုင္ထုတ္ ဦးအာဘူလ္ေဖာယာဇ္ (ခ) ႐ိွ႐ွာ (ဘ) ဦးေ႐ွာရိဖ္း တို႔၏ အကူအညီျဖင့္ ယမန္ႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အစိုးရ၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ နယ္ေျမရွင္းလင္းေရးဒဏ္ကို မခံႏိုင္၍ ေနရပ္စြန္႔ခြာၿပီး တဖက္ ဘဂၤလာေဒ့႐ွ္ႏိုင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ခိုလႈံေနသည့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္မ်ား၏ ေနအိမ္မ်ားကို ယခင္က ေရာင္းခ်ခ့ဲသည့္အတိုင္း ယခုလည္း ဆက္လက္ေရာင္းခ်လ်က္႐ိွေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက Rohingya Today သို႔ေျပာပါသည္။

ယခင္က ေနအိမ္ ၃-လံုးေရာင္းခ်ခ့ဲၿပီး ယခု ဤ ရက္သတၱပတ္အတြင္း ထပ္မံ၍ ရပ္ကြက္ (၆) မွ ဦးအီလီယာစ္ ၏ ေနအိမ္ကို က်ပ္ေငြ ၅-သိန္းျဖင့္ ရပ္ကြက္ (၆) ေန ေဒၚအာႏူဘီ (ဘ) ဦးအာဘူလ္ဟ႐ိွမ္ အား ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ရပ္ကြက္ (၈) မွ ဦးဇာကဲရ္ (ဘ) ဦးဆူးရ္မိုဟမၼဒ္ ၏ ေနအိမ္ကို က်ပ္ေငြ ၄-သိန္းျဖင့္ ရပ္ကြက္ (၅) ေန ဦးဆလိမ္း (ဘ) ဦးကုလ်ာမ်ာ အား ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ရပ္ကြက္ (၈) မွ ဦးအာမိန္ (ဘ) ဦးေနာ္ဇူမ်ာႏွင့္ ဦးအဒူရဟိမ္း တုိ႔၏ ေနအိမ္တို႔ကို က်ပ္ေငြ ၈-သိန္းျဖင့္ ရပ္ကြက္ (၅) ေန ဦးယူဆုဖ္ (ဘ) ဦးအာဘူလ္ဟ႐ိွမ္း အား ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သည့္အျပင္ ရပ္ကြက္ (၈) မွ ဦးယူႏူစ္ (ဘ) ဦးဟုဆိန္းအဟ္မဒ္ ၏ ေနအိမ္ႀကီးကို အိမ္တြင္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနထိုင္လာသည့္ ေဆြးမ်ိဳးမိသားစု တစ္စုကို အတင္းႏွင္ထုတ္၍ ေငြက်ပ္ ၇-သိန္းျဖင့္ ရပ္ကြက္ (၅) ေန ရမ္းကု ဦးႏူရ္အာမိန္ အား ေရာင္းခ်လိုက္ေၾကာင္း ႐ြာသားတစ္ဦးက ေျပာသည္။

"လူမေနေတာ့တဲ့အိမ္ေတြကုိပဲ ေရာင္းတယ္ဆိုၿပီး အရင္က ထင္ခဲ့ၾကတာ၊ အခုက အဲလိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒီအိမ္ကို ျပဳျပင္ၿပီး တစ္ႏွစ္လံုးလံုးေနထိုင္လာတ့ဲ ေဆြမ်ိဳးေတြကိုေတာင္ ႏွင္ထုတ္ၿပီး ေရာင္းေနတာ၊ ႐ြာမွာရွိတဲ့ တဖက္ႏုိင္ငံေရာက္ ဒုကၡသည္ေတြပုိင္တဲ့ ေနအိမ္ေတြကို တစ္အိမ္မက်န္ အကုန္ေရာင္း လိုက္ေတာ့မယ္လို႔လည္း သူတို႔က ေျဗာင္ေျပာေနၾကတယ္၊ တဖက္က ဒုကၡသည္ေတြ ျပန္လက္ခံမယ္၊ အိမ္ေတြဘာေတြေဆာက္ေပးမယ္၊ ေျပာတ့ဲ အစိုးရက အခုလို ႐ိွရင္းစြဲ အိမ္ေတြကိုေတာင္ အကုန္ခြၽတ္ၿပီး ေရာင္းစားေနတာေတြကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ ေတြ႔ရေတာ့ ျပန္လက္ခံခ်င္စိတ္႐ိွတယ္ဆိုတာ တကယ္ ဟုတ္ရ႕ဲလား ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာတယ္'' ဟု ၎က ဆက္လက္ ေျပာပါသည္။

ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးႏွင့္ ရာအိမ္မွဴးမ်ား ပူးေပါင္း၍ ေနအိမ္မ်ား ေရာင္းခ်ေနျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သက္ဆုိင္ရာ ၿမဳိ႕နယ္ အာဏာပုိင္မ်ားႏွင့္ နယ္ျခားေစာင့္ရဲတပ္ဖြဲ႔တုိ႔က သိရွိေနေသာ္လည္း ေ၀စုမ်ား ရေနေသာေၾကာင့္ ဆက္လက္ေရာင္းခ်ခြင့္ ေပးထားျခင္း ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ေဒသခံမ်ားက သုံးသပ္ေနၾကသည္။

သိမ္းေ၀
Rohingya Today
22.10.2018

ေအာင္ဇံေ၀

ေအာင္မင္း
Rohingya Today
19.10.2018

ဘူးသီးေတာင္ ။ ။ ရခိုင္ျပည္နယ္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ငက်ဥ္ေထာက္ေက်း႐ြာအုပ္စုတြင္ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက NGO မွ ေထာက္ပ့ံသည့္ ပစၥည္းမ်ား ထုတ္ယူသည့္ မိသားစုမ်ားမွ တစ္အိမ္ေထာင္လွ်င္ ၄၀၀၀ (ေလးေထာင္) က်ပ္စီ ေကာက္ခံျခင္း၊ ႐ြာ႐ိွ တစ္ဘက္ႏိုင္ငံေရာက္ ဒုကၡသည္မ်ား၏ အိမ္မ်ားကို အျခားသူမ်ားထံသို႔ ေရာင္းခ်ျခင္း၊ လယ္ယာေျမမ်ားကို ငွားရမ္းျခင္းႏွင့္ ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ရာတြင္ ပါဝင္ကူညီျခင္း မ႐ိွသူတစ္ဦးကို လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး ႐ိုက္နက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခ့ဲသည္။

ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ငက်ဥ္ေထာက္ ေက်းရြာအုပ္စုတြင္ ေက်း႐ြာအုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးေက်ာ္သိန္း (အသက္ ၄၅-ႏွစ္) က ယခု လက္႐ိွ စာရင္းအရ ႐ိုဟင္ဂ်ာ အိမ္ေျခ ၃၇၅ လုံး ႏွင့္ ဒိုင္းနက္ အိမ္ေျခ ၉၉ လုံး စုစုေပါင္း အိမ္ေျခ ၄၇၄ လုံး ႐ိွ မိသားစုဝင္မ်ားအတြက္ ICRC အဖြ႔ဲမွ ေပးေဝေသာ ေထာက္ပ့ံပစၥည္းမ်ား ထုတ္ယူသည့္ မိသားစုမ်ားထံမွ ၿမိဳ႕နယ္အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာနအတြက္ ရန္ပံုေငြဟု ဆိုကာ တစ္အိမ္ေထာင္ လွ်င္ ေငြက်ပ္ ၄၀၀၀ (ေလးေထာင္) စီ ေကာက္ခံခ့ဲသည္။

ဦးေက်ာ္သိန္းသည္ ေအာင္လံျပင္႐ြာေန ရာအိမ္မွဴးမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ မိုဟမၼဒ္ဆလာမ္း (ဘ) ဦးနာဇူမ်ား (အသက္ ၄၀-ႏွစ္) ႏွင့္ ဆလိမ္း (ဘ) ေမာ္လ၀ီ အာဘုလ္ကာလာမ္ (အသက္ ၃၅-ႏွစ္) တို႔ႏွင့္ ပူေပါင္း၍ ႐ြာ႐ိွ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာစစ္တပ္၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ နယ္ေျမ႐ွင္းလင္းေရးဒဏ္ကို မခံႏိုင္၍ ေနရပ္စြန္႔ခြာၿပီး တဖက္ ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ ခုိလႈံေနသည့္ ဒုကၡသည္မ်ား၏ လယ္ယာေျမမ်ားကို မိုးစပါးစိုက္ရန္ တစ္ဧကလွ်င္ ၅၀၀၀၀ (ငါးေသာင္း) က်ပ္၊ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားစိုက္ပ်ိဳးရန္ ၀.၅ ဧကကို ၄၀၀၀၀ (ေလးေသာင္း) က်ပ္ ႏႈန္းျဖင့္ လယ္သမားမ်ားအား ငွားရမ္းလ်က္႐ိွသည့္အျပင္ ဒုကၡသည္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ေမာ္လဝီ ဦးႏူရ္မိုဟမၼဒ္၊ ႏူ႐ူ ႏွင့္ ကာဆိမ္း တို႔၏အိမ္မ်ား အပါအဝင္ အျခားက်န္ရစ္ေသာ ဒုကၡသည္မ်ားပုိင္ အိမ္မ်ားထဲမွ အိမ္ေပါင္း ၈၀-လံုးခန္႔ကို အငယ္၊ အလတ္၊ အႀကီး အ႐ြယ္အစား အလိုက္ ေငြက်ပ္ ၅-သိန္း၊ ၁၀-သိန္း၊ ၁၂-သိန္း ႏႈန္းမ်ားျဖင့္ အျခားသူမ်ားသို႔ ေရာင္းခ်လိုက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက Rohingya Today သို႔ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ ဦးေက်ာ္သိန္းသည္ ေအာက္တိုဘာလ (၁၇) ရက္ေန႔ နံနက္ ၈း၀၀ ခန္႔အခ်ိန္တြင္ ICRC အဖြ႔ဲမွ ေပးေဝေနသည့္ ေထာက္ပ့ံပစၥည္းမ်ား ထုတ္ယူရန္ ေရာက္လာသည့္ ေအာင္လံျပင္႐ြာသား ဒီလ္မိုဟမၼဒ္ (ဘ) ဦးအဟ္မဒ္ဟုဆိန္း (အသက္ ၃၃-ႏွစ္) ကို ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္ႏိုင္ငံ႐ိွ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားႏွင့္ အဆက္အသြယ္႐ိွသည္ဟု လုပ္ၾကံစြပ္စြဲ ဖမ္းဆီးကာ လက္ထိပ္ခတ္၍ ေက်း႐ြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး႐ံုးတြင္ လူမဆန္စြာ ဆဲဆို ရုိက္ႏွက္မႈမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး နံနက္ ၁၁း၀၀ အခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္လႊတ္ေပးခ့ဲေၾကာင္း ေအာင္လံျပင္႐ြာသား တစ္ဦးက ေျပာပါသည္။

ဒီလ္မိုဟမၼဒ္ သည္ ႐ြာရွိ ပညာတတ္ ႏွစ္ဦးထဲတြင္ အလြန္ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ၿပီး မတရားမႈမ်ားကို ဟန္႔တားႏိုင္ျခင္းမ႐ိွေသာ္လည္း အနည္းဆံုး မတရားမႈမ်ားတြင္ ပါဝင္ပတ္သက္မႈမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္သူတစ္ဦးျဖစ္၍ ဦးေက်ာ္သိန္းက ဒုကၡသည္မ်ားပုိင္ အိမ္၊ လယ္ယာေျမမ်ား ေရာင္းခ်ႏိုင္ေရး အကူအညီေပးရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေခၚေသာ္လည္း လိုက္ပါေဆာင္႐ြက္ေပးျခင္း မရွိခ့ဲေသာေၾကာင့္ ယခုလို အေၾကာင္းမ႐ိွ အေၾကာင္း႐ွာကာ လက္စားေခ်ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။

၀င္းမင္းစုိး
Rohingya Today
18.10.2018

ေမာင္ေတာ ။ ။ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္သြားေရာက္သည့္ ရခိုင္ခရီးစဥ္၌ အစိုးရမွ သက္ဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္းမ်ားက ေမာင္ေတာႏွင့္ စစ္ေတြ တို႔တြင္ NVC စည္းရုံးေရး ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။

ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ Ms. Christine Schraner Burgener ႏွင့္ အဖဲ႔ြသည္ ေအာက္တိုဘာလ (၁၅) ရက္ေန႔တြင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕သို႔ေရာက္႐ိွလာၿပီး အစိုးရမွ ႀကဳိတင္ျပင္ဆင္ ေခၚေပးထားသည့္ ဟိႏၵဴမ်ား၊ ရခိုင္မ်ားႏွင့္ အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ေခၚထားသည့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ စသည့္ လူ႔အဖြ႔ဲအစည္းမ်ား၏ ကုိယ္စားလွယ္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခ့ဲသည္။ ထိုေတြ႔ဆံုပြဲတြင္ အျခားလူမ်ဳိးမ်ားဘက္မွ လူမ်ားမ်ား တက္ႏိုင္ၿပီး လြတ္လပ္စြာ ေဆြးေႏြးႏိုင္ခ့ဲသာ္လည္း ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားဘက္က ေတြ႔ဆံုပြဲ တက္ေရာက္ရန္ စုစုေပါင္း ၈-ေယာက္ သြားသည့္အနက္ ေနရာမလံုေလာက္ဟုဆုိကာ ၆-ေယာက္ကိုသာ တက္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။

တက္ေရာက္ခြင့္ရသည့္ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားကုိ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးမႈ မလုပ္ရန္ ႀကဳိတင္၍ လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာ ဟန္႔တားခဲ့သည္။ ေတြ႔ဆုံပြဲတြင္ နယ္ျခားေစာင့္ရဲ၊ အထူးစံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႔၊ စသည့္ အစိုးရဌာနဆိုင္ရာမ်ားမွ ဝန္ထမ္းမ်ားလည္း တက္ေရာက္ခ့ဲေသာေၾကာင့္ လြတ္လပ္စြာ ေဆြးေႏြးခြင့္မရခ့ဲေၾကာင္း ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ခံတစ္ဦးက ေျပာပါသည္။

Ms. Burgener ႏွင့္အဖြဲ႔သည္ ေအာက္တိုဘာလ (၁၆) ရက္ေန႔ နံနက္ ၉း၃၀ အခ်ိန္တြင္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ သက္ေကျပင္ ဒုကၡသည္ စခန္းသို႔သြား၍ Ms. Burgener က ၎ကုိယ္တုိင္ မည္သူျဖစ္သည္ကုိ မိတ္ဆက္၍ ၎သည္ ဒုကၡသည္စခန္းရွိ အေျခအေနအားလံုး သိ႐ိွနားလည္ေၾကာင္း၊၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ရန္ အလုပ္လုပ္လ်က္႐ိွေၾကာင္း စသည့္ စကားအနည္းငယ္ေျပာၿပီး အတူလိုက္ပါလာသူ လ.ဝ.က က အရာရွိႀကီးတစ္ဦးႏွင့္ လူကယ္ျပန္ ဒု-ဝန္ႀကီးတို႔က NVC အေၾကာင္း အဓိက ေျပာၾကားၿပီး NVC ျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း ေျမာက္ဦး၊ မင္းျပား၊ ေက်ာက္ေတာ္ စသည့္ ေနရာအႏွံ႔တြင္ လြတ္လပ္စြာ သြားလာႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး အမွတ္ေကာင္းမ်ားျဖင့္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း ေအာင္ျမင္သူမ်ားလည္း ေဆးပညာ၊ အင္ဂ်င္နီယာ စသည့္ ကိုယ္ျကိုက္သည့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းဘာသာရပ္မ်ားကို တက္ေရာက္ သင္ယူႏိုင္မည့္အျပင္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ေလွ်ာက္ထားရယူၿပီး အခြင့္အေရးအကုန္ ရရွိႏုိင္မည္ဟု ေျပာဆုိစည္းရုံးခဲ့သည္။

ထုိသုိ႔ ေျပာဆုိစည္းရုံးျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားက ယခင္က မိဘေတြမွာ အမ်ဳိးသားမွတ္ပုံတင္ ရွိလွ်င္ သားသမီးမ်ား NVC ကုိင္ရန္ မလုိဘဲ ႏုိင္ငံသားတုိက္ရုိက္ ေလွ်ာက္ထား၍ ရမည္ဟု ေျပာဆုိခဲ့ေသာ္လည္း ယခု အဘယ္ေၾကာင့္ မရသနည္းဟု ေမးခြန္းထုတ္ရာ “မရဘူး၊ အမတ ရွိသူျဖစ္ေစ၊ မရွိသူျဖစ္ေစ၊ မိဘေတြနဲ႔ မိဘေတြနဲ႔ သားသမီးေတြပါ ႏုိင္ငံသားေလွ်ာက္ရင္ NVC ကုိင္ရမွာပဲ” ေျဖၾကားခဲ့သည္။

IDP စခန္းမ်ား ပိတ္ေတာ့မည္ ျဖစ္၍ ပထမဆုံး အေနျဖင့္ သက္ေကျပင္ စခန္းကုိ ပိတ္ၿပီး ယင္းေနရာတြင္ လုံးခ်င္းအိမ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ေပးမည္ဟု ေျပာၾကားရာ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားက “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ဒုကၡသည္စခန္း ပိတ္တာကုိ လက္ခံႀကဳိဆုိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ မူလေနရာေတြမွာ ျပန္လည္ ေနရာခ်ထားေပးရမယ္၊ အခုေတာင္ ရိကၡာေတြ ေလွ်ာ့ၿပီး ေပးေနတာ၊ ဒီေနရာမွာ လုံးခ်င္းအိမ္ေတြ ေဆာက္ေပးၿပီး စခန္းပိတ္တယ္လုိ႔ ေၾကညာလုိက္တာနဲ႔ ရိကၡာရပ္သြားမယ္၊ လြတ္လပ္စြာ မသြားလာႏုိင္ဘဲ ဘယ္က ဘယ္လုိ ၀င္ေငြရွာမလဲ၊ အကုန္လုံး အစာငတ္ၿပီး ေသသြားမွာေပါ့၊ ၀င္ေငြမရွာႏုိင္ဘဲ လုံးခ်င္းအိမ္ျဖစ္ျဖစ္ တုိက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပးရင္လည္း ဘာမွ ထူးမွာ မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဓိက လုိအပ္တာကေတာ့ လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္၊ စီးပြားေရး လုပ္ပုိင္ခြင့္ စတဲ့ ယခင္က ရွိခဲ့သမွ် အခြင့္အေရးေတြပါပဲ” ဟု ေျပာၾကားရာ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက “အဲဒါေတြကေတာ့ တဆင့္ၿပီးတဆင့္ တေျဖးေျဖး ျဖစ္လာမွာေပါ့ဟု ေျဖၾကားၿပီး နံနက္ ၁၀ နာရီအခ်ိန္တြင္ ထြက္ခြာသြားေၾကာင္း သက္ေကျပင္ ရြာသားတစ္ဦးက Rohingya Today သုိ႔ ေျပာပါသည္။

ထို႔ေနာက္ အဆုိပါအဖြ႔ဲသည္ နံနက္ ၁၁း၄၅ အခ်ိန္တြင္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ ေအာင္မဂၤလာရပ္ကြက္သို႔ ေရာက္႐ိွလာၿပီး Ms. Burgener ႏွင့္အတူ လိုက္ပါလာသည့္ လ.ဝ.က ျပည္နယ္မွွဴး၊ လူမႈဝန္ထမ္းကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ျပန္လည္ေနရာ ခ်ထားေရး ဒု-ဝန္ႀကီးတို႔ ႏွစ္ဦးက ေရာက္ေရာက္ခ်င္း NVC အေၾကာင္း ေျပာၿပီး ေဒသခံမ်ားကုိ အဘယ္ေၾကာင့္ NVC မယူသလဲ ဟုေမးရာ “လ.ဝ.က က ျပည္နယ္မွဴးကိုယ္တိုင္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရြာမွာ ကြင္းဆင္းၿပီး NVC ေပးတယ္၊ ႏိုင္ငံသားေလွ်ာက္ခိုင္းလို႔ ေလွ်ာက္တယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ၁-ႏွစ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ က ၂-ႏွစ္ ႐ိွၿပီး ဘယ္သူ့ကိုမွ ႏိုင္ငံသားကဒ္ ထုတ္မေပးေသးဘူး၊ ၄၈ ဥပေဒ ၊ ၈၂ ဥပေဒ စတ့ဲ ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ဆိုင္ရာ ဥပေဒအရ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြပါပဲ၊ အစိုးရက ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားဘဲ ဥပေဒအတိုင္း တရားမွ်တစြာ စစ္ေဆးေဆာင္ရြက္ရင္ အားလံုးက စစ္ေဆးခံဖို႔ အဆင္သင့္ပါ” ဟု ေျဖၾကားခ့ဲသည္။

Ms. Burgener က ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို ခင္ဗ်ားတို႔ဘက္က ဘာေျပာစရာ႐ိွလဲဟု ေမးျမန္းရာ “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ မတိုင္ခင္က ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြန႔ဲ သဟဇာ ႐ိွ႐ိွန႔ဲ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္လာခ့ဲတယ္၊ ၂၀၁၂ မွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ပဋိပကၡ ျဖစ္ၿပီး တစ္ဘက္န႔ဲတစ္ဘက္ မယံုမၾကည္ ျဖစ္ခ့ဲရတယ္။ အေျခအေနျပန္လည္ တည္ၿငိမ္သြားၿပီး ယခုလည္း အတူတကြ ေနထိုင္ေနပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာ႐ိွတ့ဲ ေက်ာင္းကုိလာၿပီး ရခိုင္ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ႐ိုဟင္ဂ်ာကေလးေတြကို စာသင္ေပးတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ သူတုိ႔နဲ႔ လမ္းမွာေတြ႔ရင္ ႏႈတ္ဆက္ျဖစ္ၾကတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က အခုထိ ႐ြာအျပင္ထြက္ခြင့္မရေသးပါဘူး” ဟုေျဖၾကားသည္။

ဒီကလူေတြ ၂၀၁၂ မတိုင္ခင္က အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းဖုိ႔ ဘာအလုပ္လုပ္ခ့ဲလဲဟု ဆက္လက္ေမးျမန္းရာ “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အမ်ားစုက ၿမိဳ႕မေစ်းႀကီးမွာ ဆုိင္ေတြရွိခဲ့တယ္၊ ဆိုင္မ႐ိွတ့ဲလူေတြဆို လက္သမား၊ ပန္းရံဆရာ၊ အျခား က်ပန္း အလုပ္ေတြလုပ္ခ့ဲတာပါ၊ ျခံဳၿပီးေျပာရရင္ အ့ဲဒီၿမိဳ႕မေစ်းႀကီးကို မီွခိုအားထားခ့ဲတာပါ၊ ၂၀၁၂ ပဋိပကၡ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆိုင္ေတြ အကုန္သိမ္းလိုက္တယ္၊ အခုထိ ရြာထဲမွာပဲ ပိတ္ေလွာင္ခံရၿပီး အျပင္ထြက္ခြင့္မရေသးပါဘူး၊ ၿမိဳ႕မေစ်းဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႐ြာကေန သြားရင္ ငါးမိနစ္ဆယ္မိနစ္ ေလာက္ပဲ လမ္းေလွ်ာက္ရတာပါ၊ အ့ဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စားဝတ္ေနေရး အခက္အခဲေတြ ၾကံဳေနရတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒုကၡသည္စခန္းမွာလည္း မဟုတ္ေတာ့ NGO ေတြကလာၿပီး ေထာက္ပ့ံတာမ်ိဳးလည္း မ႐ိွပါဘူး၊ တခါတေလ ျပည္နယ္အစိုးရက ေပးတ့ဲ ေထာက္ပံ့မႈနဲ႔ အျပင္မွာ႐ိွတ့ဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြဆီက အကူအညီေတာင္းၿပီး ရတ့ဲ ဟာေတြန႔ဲ ျဖစ္သလိုသာ အသက္ရွင္ေနရတာပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ ေဆးကုသဖုိ႔လည္း အခက္အခဲရွိတယ္၊ စစ္ေတြ ျပည္သူ႔ေဆးရုံ တက္ခြင့္မရေသးဘူး၊ တူရကီႏုိင္ငံက ေပးတ့ဲ ေဆး႐ံု အေဆာက္အဦကလည္း ေဆာက္ၿပီးၿပီ သို႔ေသာ္ ျပည္နယ္အစိုးရက ေဆးဝါးန႔ဲ ဆရာဝန္ ေတြစီစဥ္ၿပီး ဖြင့္လွစ္ေပးတာမ်ိဳး မ႐ိွေသးပါဘူး၊ ပညာေရးအခက္အခဲ႐ိွတယ္၊ ဆယ္တန္းေအာင္တ့ဲ ကေလးေတြအတြက္ တကၠသိုလ္ပညာေရး သင္ယူႏုိင္ဖုိ႔ အစိုးရဆီ စာေရးခ႔ဲပါတယ္၊ ဘာတံု႔ျပန္မႈမွ မရေသးပါဘူး” ဟု ေျဖၾကားခဲ့သည္။

တဖက္ႏုိင္ငံတြင္ ခုိလႈံေနသည့္သူမ်ား ျပန္လာေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေမးျမန္းသည့္ ေမးခြန္းကုိ “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေနရပ္မစြန္႔ခြာဘဲ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲမွာ ကုိယ့္ေနရာမွ ကုိယ္ေနေနတဲ့ လူေတြမွာ သြားလာခြင့္မရွိ၊ ရြာအျပင္ေတာင္ ထြက္ခြင့္မေပးဘဲ ၆ ႏွစ္တိတိ ပိတ္ေလွာင္ထားေတာ့ တဖက္ႏုိင္ငံေရာက္ ဒုကၡသည္ေတြက ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး ျပန္လာခ်င္ၾကမလဲ၊ ႏုိင္ငံထဲမွာ ရွိေနတဲ့လူေတြကုိ တရားမွ်တစြာ၊ ခြဲျခားမႈကင္းစြာ ဆက္ဆံမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ သူတုိ႔ လာခ်င္ၾကမွာပ” ဟု ေျဖဆုိခဲ့သည္။

ႏွစ္ဘက္လူ႔အဖြဲ႔အစည္း သဟဇာတရွိရွိႏွင့္ အတူယွဥ္တြဲ ေနထုိင္ႏုိင္ရန္ ဘာဆက္လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲဟု ေမးျမန္းရာ “တရားဥပေဒ စုိးမုိးမႈ ရွိလာမယ္ဆုိရင္၊ အကုန္လုံးက ခ်က္ခ်င္း ေအးခ်မ္းသြားမွာပါ၊ စကား၀ုိင္းေတြ လုပ္ရင္ေကာင္းတာေပါ့၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က လုိလားတယ္၊ သူတုိ႔ဘက္က မလုပ္ခ်င္ၾကဘူး၊ သူတုိ႔ဘက္က လူႀကီးေတြ တာ၀န္ယူၿပီး၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘက္က လူႀကီးေတြ တာ၀န္ယူၿပီး ႏွစ္ဘက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကုိ အစုိးရက ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားဘဲနဲ႔ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေပးရင္ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး” ဟု ေျဖၾကားခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔သည္ ေန႔လည္ ၁၂း၁၅ အခ်ိန္တြင္ ေအာင္မဂၤလာရပ္ကြက္မွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။