ေအာ္စလိုကြန္ဖရင့္မွ ေပးစာ
စည္သူေအာင္ျမင့္
3.6.2015
ကိုမ်ိဳးသန္႔ေရ
ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္လံုးလံုး ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေနာ္ေဝႏုိင္ငံကို ေရာက္ေနပါတယ္။ ေမလ ၂၆ ကေန ၂၈ ရက္ေန႔အထိ ေအာ္စလိုၿမိဳ႕က ႏိုဘယ္လ္ အင္စတီက်ဳမွာ က်င္းပတဲ့ The Oslo conference to end Myanmar's systematic persecution of Rohingyas ဆိုတဲ့ ႏိုိင္ငံတကာ ကြန္ဖရင့္တစ္ခု တက္ေရာက္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီ ကြန္ဖရင့္ကို ႏုိင္ငံတကာက ထင္ရွားတဲ့ ပညာရွင္ေတြ၊ လူ႕အခြင့္အေရး ဆုိင္ရာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူး သူေတြ၊ အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြ၊ ႐ိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိဳးေတြ၊ သတင္းစာ ဆရာေတြ၊ သုေတသီေတြ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံကေတာ့ ဆရာေတာ္(၃) ပါး၊ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီး (၂) ပါး၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မႏၲေလးၿမိဳ႕က စာေရးဆရာ ညီပုေလးတို႔ အတူတကြ သြားေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဆရာညီပုေလးက ေလ့လာသူအျဖစ္နဲ႔ တက္ေရာက္ရတာပါ။ ကြန္ဖရင့္ကို မတက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ ႏိုဘယ္လ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုရွင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လွဳပ္ရွားသူေတြက ႀကိဳတင္႐ိုက္ကူးထားတဲ့ ဗီဒီယို ဖိုင္ေတြကေန တဆင့္ အမွာစကားေတြ ပါးခဲ့ၾကပါတယ္။
ေအာ္စလို ႏုိင္ငံတကာ ကြန္ဖရင့္ကို ေနာ္ေဝဂ်ီယန္ ႏိုဘယ္လ္ အင္စတီက်ဳက ကမကထ လုပ္ ဦးစီးက်င္းပတာပါ။ အစည္းအေဝးအတြက္ Justice for All, Burma Task Force USA; Parliament of the World's Religions; Refugees International (USA); International State Crime Initiative (ISCI) Queen Mary University of London; Harvard Global Equality Initiative (HGEI); Oxford Poverty and Human Development Initiative (OPHI) စတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြက ဝိုင္းၿပီး ကူညီပံ့ပိုးေပးၾကပါတယ္။ ေျပာရရင္ ဒီလို ညီလာခံမ်ိဳးကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားတဲ့၊ ႏိုင္ငံတကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ေတြမွာ ပါဝင္ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေလ့ရွိတဲ့၊ ျမန္မာႏုိင္ငံကိုလည္း ကူညီေထာက္ပံ့မွဳေတြ ေပးေနတဲ့၊ ႏွစ္စဥ္ ႏိုဘယ္လ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆု ခ်ီးျမႇင့္ေလ့ရွိတဲ့ ေနာ္ေဝႏုိင္ငံက ႏိုဘယ္လ္ အင္စတီက်ဳ အေဆာက္အအံုမွာ က်င္းပတာကိုက ထူးျခားေနတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ကြန္ဖရင့္ကို တက္ေရာက္ခဲ့သူေတြထဲမွာ ထင္ရွားတဲ့ သူေတြကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကုလသမဂၢကို အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းသူေဟာင္း မစၥတာ ကင္တားနား၊ ေနာ္ေဝ ဒု-ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး၊ ေနာ္ေ၀ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း၊ စကင္ဒီေနးဗီးယား ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ အစိုးရ တာဝန္ရွိသူေတြ၊ ေနာ္ေဝ-ျမန္မာ ေကာ္မတီက တာဝန္ရွိသူေတြ၊ လန္ဒန္ ကြင္းေမရီ တကၠသိုလ္က ပေရာ္ဖက္ဆာ Penny Green၊ ျမန္မာ့အေရးလွဳပ္ရွားသူ ေဒါက္တာ ေမာင္ဇာနည္တို႔ ပါဝင္ၾကပါတယ္။
အစည္းအေဝးကို ဗီဒီယို ႐ုိက္ကူးၿပီး အမွာစကား ပါးသူေတြကေတာ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးကို ကူညီအားေပးေနတဲ့၊ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အႀကိမ္ႀကိမ္ လာေရာက္ဖူးၿပီး အစိုးရအဖြဲ႕နဲ႔လည္း ရင္းႏွီးတဲ့ အိုးပင္းဆုိဆိုက္တီး ေဖာင္ေဒးရွင္း တည္ေထာင္သူ ဘီလ်ံနာ သူေဌးႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ဆိုးေရာ့စ္၊ မေလးရွားဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မဟာသီ မိုဟာမက္၊ ႏိုဘယ္လ္ဆုရ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒက္စမြန္တူတူ၊ ႏိုဘယ္လ္ဆုရ အိုင္းရစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လွဳပ္ရွားသူ မာရီမက္ဂြဲ၊ ႏိုဘယ္လ္ဆုရ တီေမာ သမၼတ နဲ႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဂ်ိဳေဆးရာမို႔ေဟာ္တာ၊ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ ႏိုဘယ္လ္ဆုရ အမာတာဆင္း စတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ကိုမ်ိဳးသန္႔ေရ
ကြန္ဖရင့္ကေတာ့ ႏွစ္ပိုင္းပါ။ ပထမ တစ္ပိုင္းကေတာ့ အမ်ားျပည္သူ မည္သူမဆို တက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ အပိုင္းျဖစ္ၿပီး ကြန္ဖရင့္ က်င္းပေနပံုကို ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ စနစ္ကေန တစ္ကမာၻလံုးကို တုိက္႐ိုက္ ထုတ္လႊင့္ ျပသခဲ့ပါတယ္။ အစည္းအေဝးမွာ ကၽြန္ေတာ္ ထိထိခိုက္ခိုက္ ရွိခဲ့တာကေတာ့ ဘီလ်ံနာ သူေဌးႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ဆိုးေရာ့စ္ရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ေတြပါ။ သူဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ေရာက္ဖူးသလို၊ အစိုးရ တာဝန္ရွိသူေတြ၊ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔လည္း ေတြ႕ဆံုဖူးသူပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမိုကေရစီ လွဳပ္ရွားမွဳအတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အကူအညီေပးေနသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သလုိ၊ လက္ရွိမွာလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ အကူးအေျပာင္းအတြက္ အကူအညီေတြ အမ်ားႀကီးေပးဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ ေနသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း သူဟာ အစိုးရရဲ႕ အစီအစဥ္နဲ႔ ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕က ႐ိုဟင္ဂ်ာ-ဘဂၤါလီေတြ ေနထုိင္ရာ ရပ္ကြက္ေတြကို သြားေရာက္ၾကည့္ရွဳခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ဖရင့္ကို ေပးပို႔တဲ့ ဗီဒီယို မွတ္တမ္းထဲမွာ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ၿပီျဖစ္တဲ့ ေဂ်ာ့ဆိုးေရာ့စ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲ ေနပံုေတြ႕ရၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္တာေတြ၊ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနပံုကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရပါ တယ္။ သူေျပာတာက ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းေလးပါ။
“ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုန္းကလုိပဲ ဇန္နဝါရီလက ျမန္မာျပည္ကုိ စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ကြၽန္ေတာ္ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့စဥ္အတြင္း ေျမျပင္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြကုိ ကုိယ္တုိင္တပ္အပ္ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ဖုိ႔ ရခုိင္ျပည္နယ္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ စစ္ေတြကုိ ခဏသြားလည္ခဲ့ပါတယ္။
ကိုမ်ိဳးသန္႔ေရ
ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္လံုးလံုး ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေနာ္ေဝႏုိင္ငံကို ေရာက္ေနပါတယ္။ ေမလ ၂၆ ကေန ၂၈ ရက္ေန႔အထိ ေအာ္စလိုၿမိဳ႕က ႏိုဘယ္လ္ အင္စတီက်ဳမွာ က်င္းပတဲ့ The Oslo conference to end Myanmar's systematic persecution of Rohingyas ဆိုတဲ့ ႏိုိင္ငံတကာ ကြန္ဖရင့္တစ္ခု တက္ေရာက္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီ ကြန္ဖရင့္ကို ႏုိင္ငံတကာက ထင္ရွားတဲ့ ပညာရွင္ေတြ၊ လူ႕အခြင့္အေရး ဆုိင္ရာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူး သူေတြ၊ အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြ၊ ႐ိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိဳးေတြ၊ သတင္းစာ ဆရာေတြ၊ သုေတသီေတြ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံကေတာ့ ဆရာေတာ္(၃) ပါး၊ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီး (၂) ပါး၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မႏၲေလးၿမိဳ႕က စာေရးဆရာ ညီပုေလးတို႔ အတူတကြ သြားေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဆရာညီပုေလးက ေလ့လာသူအျဖစ္နဲ႔ တက္ေရာက္ရတာပါ။ ကြန္ဖရင့္ကို မတက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ ႏိုဘယ္လ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုရွင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လွဳပ္ရွားသူေတြက ႀကိဳတင္႐ိုက္ကူးထားတဲ့ ဗီဒီယို ဖိုင္ေတြကေန တဆင့္ အမွာစကားေတြ ပါးခဲ့ၾကပါတယ္။
ေအာ္စလို ႏုိင္ငံတကာ ကြန္ဖရင့္ကို ေနာ္ေဝဂ်ီယန္ ႏိုဘယ္လ္ အင္စတီက်ဳက ကမကထ လုပ္ ဦးစီးက်င္းပတာပါ။ အစည္းအေဝးအတြက္ Justice for All, Burma Task Force USA; Parliament of the World's Religions; Refugees International (USA); International State Crime Initiative (ISCI) Queen Mary University of London; Harvard Global Equality Initiative (HGEI); Oxford Poverty and Human Development Initiative (OPHI) စတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြက ဝိုင္းၿပီး ကူညီပံ့ပိုးေပးၾကပါတယ္။ ေျပာရရင္ ဒီလို ညီလာခံမ်ိဳးကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားတဲ့၊ ႏိုင္ငံတကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ေတြမွာ ပါဝင္ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေလ့ရွိတဲ့၊ ျမန္မာႏုိင္ငံကိုလည္း ကူညီေထာက္ပံ့မွဳေတြ ေပးေနတဲ့၊ ႏွစ္စဥ္ ႏိုဘယ္လ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆု ခ်ီးျမႇင့္ေလ့ရွိတဲ့ ေနာ္ေဝႏုိင္ငံက ႏိုဘယ္လ္ အင္စတီက်ဳ အေဆာက္အအံုမွာ က်င္းပတာကိုက ထူးျခားေနတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ကြန္ဖရင့္ကို တက္ေရာက္ခဲ့သူေတြထဲမွာ ထင္ရွားတဲ့ သူေတြကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကုလသမဂၢကို အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းသူေဟာင္း မစၥတာ ကင္တားနား၊ ေနာ္ေဝ ဒု-ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး၊ ေနာ္ေ၀ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း၊ စကင္ဒီေနးဗီးယား ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ အစိုးရ တာဝန္ရွိသူေတြ၊ ေနာ္ေဝ-ျမန္မာ ေကာ္မတီက တာဝန္ရွိသူေတြ၊ လန္ဒန္ ကြင္းေမရီ တကၠသိုလ္က ပေရာ္ဖက္ဆာ Penny Green၊ ျမန္မာ့အေရးလွဳပ္ရွားသူ ေဒါက္တာ ေမာင္ဇာနည္တို႔ ပါဝင္ၾကပါတယ္။
အစည္းအေဝးကို ဗီဒီယို ႐ုိက္ကူးၿပီး အမွာစကား ပါးသူေတြကေတာ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးကို ကူညီအားေပးေနတဲ့၊ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အႀကိမ္ႀကိမ္ လာေရာက္ဖူးၿပီး အစိုးရအဖြဲ႕နဲ႔လည္း ရင္းႏွီးတဲ့ အိုးပင္းဆုိဆိုက္တီး ေဖာင္ေဒးရွင္း တည္ေထာင္သူ ဘီလ်ံနာ သူေဌးႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ဆိုးေရာ့စ္၊ မေလးရွားဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မဟာသီ မိုဟာမက္၊ ႏိုဘယ္လ္ဆုရ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒက္စမြန္တူတူ၊ ႏိုဘယ္လ္ဆုရ အိုင္းရစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လွဳပ္ရွားသူ မာရီမက္ဂြဲ၊ ႏိုဘယ္လ္ဆုရ တီေမာ သမၼတ နဲ႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဂ်ိဳေဆးရာမို႔ေဟာ္တာ၊ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ ႏိုဘယ္လ္ဆုရ အမာတာဆင္း စတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ကိုမ်ိဳးသန္႔ေရ
ကြန္ဖရင့္ကေတာ့ ႏွစ္ပိုင္းပါ။ ပထမ တစ္ပိုင္းကေတာ့ အမ်ားျပည္သူ မည္သူမဆို တက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ အပိုင္းျဖစ္ၿပီး ကြန္ဖရင့္ က်င္းပေနပံုကို ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ စနစ္ကေန တစ္ကမာၻလံုးကို တုိက္႐ိုက္ ထုတ္လႊင့္ ျပသခဲ့ပါတယ္။ အစည္းအေဝးမွာ ကၽြန္ေတာ္ ထိထိခိုက္ခိုက္ ရွိခဲ့တာကေတာ့ ဘီလ်ံနာ သူေဌးႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ဆိုးေရာ့စ္ရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ေတြပါ။ သူဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ေရာက္ဖူးသလို၊ အစိုးရ တာဝန္ရွိသူေတြ၊ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔လည္း ေတြ႕ဆံုဖူးသူပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမိုကေရစီ လွဳပ္ရွားမွဳအတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အကူအညီေပးေနသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သလုိ၊ လက္ရွိမွာလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ အကူးအေျပာင္းအတြက္ အကူအညီေတြ အမ်ားႀကီးေပးဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ ေနသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း သူဟာ အစိုးရရဲ႕ အစီအစဥ္နဲ႔ ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕က ႐ိုဟင္ဂ်ာ-ဘဂၤါလီေတြ ေနထုိင္ရာ ရပ္ကြက္ေတြကို သြားေရာက္ၾကည့္ရွဳခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ဖရင့္ကို ေပးပို႔တဲ့ ဗီဒီယို မွတ္တမ္းထဲမွာ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ၿပီျဖစ္တဲ့ ေဂ်ာ့ဆိုးေရာ့စ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲ ေနပံုေတြ႕ရၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္တာေတြ၊ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနပံုကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရပါ တယ္။ သူေျပာတာက ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းေလးပါ။
“ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုန္းကလုိပဲ ဇန္နဝါရီလက ျမန္မာျပည္ကုိ စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ကြၽန္ေတာ္ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့စဥ္အတြင္း ေျမျပင္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြကုိ ကုိယ္တုိင္တပ္အပ္ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ဖုိ႔ ရခုိင္ျပည္နယ္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ စစ္ေတြကုိ ခဏသြားလည္ခဲ့ပါတယ္။
ျပည္နယ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ေဒသခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ သာမက ရခုိင္လူထုနဲ႔ေရာ ႐ုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ပါ ေတြ႕ဆုံ ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ျပည္တြင္းေ႐ႊ႕ေျပာင္း ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ေရာ၊ ဂက္တုိ (ghetto) လုိ႔သာ ေခၚေဝၚဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ ေအာင္မဂၤလာရပ္ကြက္ အမည္ရ ႐ုိဟင္ဂ်ာအမ်ားစု ေနထုိင္ၾကရတဲ့ စစ္ေတြၿမိဳ႕ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုမွာ ေနထုိင္ၾကသူေတြနဲ႔ပါ စကားေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေအာင္မဂၤလာရပ္ကြက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကေလးဘဝက ပဲ့တင္သံေတြကုိ ျပန္ၾကားရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ သိၾကတဲ့အတုိင္း ၁၉၄၄ ခုႏွစ္တုန္းက ဘူဒါပက္စ္ၿမိဳ႕က ဂ်ဴးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ဟာလည္း ႐ုိဟင္ဂ်ာ တစ္ေယာက္လုိပါပဲ။ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း အေရွ႕ဥေရာပ တခြင္မွာ နာဇီေတြ တည္ေထာင္ထားတဲ့ ဂ်ဴးရပ္ကြက္ေတြလုိပဲ ေအာင္မဂၤလာရပ္ကြက္ဟာလည္း မိသားစု ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ မေနခ်င္ဘဲ ေနရတဲ့ အိမ္ရာျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီမိသားစုေတြဟာ တစ္ခါက က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ပညာေရးႏွင့္ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းေတြကုိ ရရွိခဲ့ဖူးသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
“အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သူတုိ႔တေတြဟာ တြင္းဆုံးက်ေအာင္ ခ်ဳိ႕ခ်ဳိ႕ငဲ့ငဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ခြဲျခားကန္႔သတ္ခံရတဲ့ဘဝမွာ ဆက္လက္က်ေရာက္ေနေအာင္ ဖိအားေပးတြန္းပုိ႔ျခင္းကုိ ခံေနရပါတယ္။ နာဇီေတြရဲ႕ လူမ်ဳိးတုန္း သတ္ျဖတ္မႈနဲ႔ တုႏႈိင္းယွဥ္ဖြယ္ လုပ္ရပ္ေတြဟာ အလန္႔တၾကား ျဖစ္ေလာက္ပါတယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္ သတ္ျဖတ္ျခင္း အဆင့္ အထိေတာ့ မေရာက္ေသးပါဘူး” လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ အဲဒီ ကြန္ဖရင့္ကေန ႏုိင္ငံတကာက ျမန္မာကို ဘယ္လိုျမင္သလဲ၊ ႐ိုဟင္ဂ်ာ-ဘဂၤါလီ အသိုင္းအဝိုင္းကို ျမန္မာအစိုးရ ကိုင္တြယ္ပံုကို ဘယ္လို ရွဳျမင္၊ ဘယ္လိုသေဘာထားၾကသလဲ ဆိုတာ ပိုၿပီး သိလာရပါေၾကာင္း။
က်န္းမာပါေစ
စည္သူေအာင္ျမင့္
