ထမင္းထုပ္တစ္ဖက္ ဓါးတစ္ဖက္ျပထားတဲ့ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား ျပန္လည္လက္ခံေရး
 |
| ယာယီစခန္း အမည္တပ္ထားသည့္ အက်ဥ္းစခန္း |
RB News
16.1.2018
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ နယ္ျခားေစာင့္ရဲတပ္ဖြဲ႔ ကင္းစခန္း ၃ ခု ကုိ အာဆာ ဟု ေခၚသည့္ အာရ္ကာန္ ရုိဟင္ဂ်ာ ကယ္တင္ေရး တပ္မေတာ္မွ တုိက္ခုိက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာစစ္တပ္က နယ္ေျမရွင္းလင္းေရး ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား ေနထုိင္သည့္ ရြာ ဒါဇင္ခ်ီ၍ မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ အျပစ္မဲ့ အရပ္သား တစ္ေထာင္ေက်ာ္ သတ္ျဖတ္ခဲ့သည့္ အျပင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးငယ္မ်ားကုိ အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ခဲ့သည္။
ျမန္မာစစ္တပ္၏ လူမဆန္စြာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေၾကာင့္ ရုိဟင္ဂ်ာ ၉ ေသာင္းခန္႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံသုိ႔ ထြက္ေျပးခုိလႈံခဲ့ရသည္။ ယင္းရုိဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ ယခုအခ်ိန္ထိ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံရွိ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ ေနထုိင္လ်က္ရွိေနၾကသည္။
တစ္ဖန္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာစစ္တပ္၏ တပ္ရင္းတစ္ခု အပါအ၀င္ နယ္ျခားေစာင့္ရဲတပ္ဖြဲ႔ ကင္းစခန္း ၃၀ ခန္႔ကုိ အာဆာ က တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။ ၂၀၁၆ ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည့္ ကင္းစခန္းမ်ား၏ အေျခအေနမ်ားကုိ သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၁၇ ၾသဂုတ္လ (၂၅) ရက္ေန႔၌ ေနရာ ၃၀ ခန္႔တြင္ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည့္ ကင္းစခန္းမ်ား၏ အေျခအေနမ်ားကုိ သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ ဓါတ္ပုံ အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ေဖာ္ျပျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ မည္သုိ႔ပင္ ဆုိေစကာမူ အာဆာ က ၎တုိ႔၏ တြစ္တာမွ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္ဟု ၀န္ခံထားသည့္ အတြက္ စာေရးသူ အေနျဖင့္ ေစာဒက တက္မည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း သံသယ တစ္ခုေတာ့ ရွိသည္ဟု ရုိးသားစြာ ၀န္ခံပါသည္။
ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ျမန္မာစစ္တပ္က ထုံးစံအတုိင္း နယ္ေျမရွင္းလင္းေရး ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ အျပစ္မဲ့ အရပ္သားမ်ားကုိ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္း၊ ရြာမ်ားကုိ မီးရႈိ႕ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျဖစ္သည့္ Human Rights Watch ႏွင့္ Amnesty International တုိ႔က မီးရႈိ႕ခံရသည့္ ရြာမ်ားကုိ ၿဂဳိဟ္ထုမွ ၾကည့္ရႈ၍ ေရတြက္ရာတြင္ ၃၅၄ ရြာရွိမည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေရးသားခဲ့သည္။
အသတ္ခံရသည့္ ရုိဟင္ဂ်ာ အရပ္သား အေရအတြက္ တစ္ေသာင္းထက္ မနည္းရွိမည္ဟု စာေရးသူ ယုံၾကည္သည္။ မုဒိမ္းက်င့္ခံရသည့္ အမ်ဳိးသမီး၊ မိန္းကေလး အေရအတြက္ ေထာင္ဂဏန္းရွိသည္။
စာေရးသူကုိယ္တုိင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံရွိ ဒုကၡသည္စခန္းသုိ႔ သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့သည္။ လက္နက္ႀကီး ေလာင္ခ်ာမ်ား သုံး၍ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ အစိတ္အပုိင္းမ်ား ျပတ္သြားသည့္ ကေလးငယ္မ်ား၊ အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ခံရသည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးငယ္မ်ား၊ ေသနတ္ဒဏ္ရာရရွိထားသူမ်ား၊ လည္လွီး သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ အရွင္လတ္လတ္ မီးရႈိ႕ခံရသူမ်ား၏ မိသားစု၀င္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခဲ့သည္။ မိမိ၏ မ်က္စိျဖင့္ ကုိယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ျခင္းမ်ား၊ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ခန္႔ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံေနရသည့္ သက္ေသအေထာက္အထားမ်ား၊ လူမ်ဳိးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ၏ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိျခင္းတုိ႔ ေပါင္းစပ္လွ်င္ ျမန္မာစစ္တပ္က ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား အေပၚ လူမ်ဳိးတုန္း သတ္ျဖတ္မႈ က်ဴးလြန္ေနျခင္း ျဖစ္သည္ဟုသာ ယုံၾကည္ပါသည္။
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလမွ စ၍ ယေန႔ထိ ရုိဟင္ဂ်ာ ၇ သိန္းခြဲေက်ာ္ႏွင့္ ယခင္က ထြက္ေျပးခုိလႈံေနသူ ၃ သိန္းခြဲ ခန္႔ ေပါင္းလုိက္လွ်င္ ရုိဟင္ဂ်ာ ၁၁ သိန္းခန္႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံတြင္ ခုိလႈံလ်က္ရွိသည္။
၁၉၇၈ ခုႏွစ္မွစ၍ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ထိ ေလးႀကိမ္တိတိ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား ထြက္ေျပးခုိလႈံေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
အခ်ိန္တုိအတြင္း ရုိဟင္ဂ်ာ သိန္းခ်ီ၍ ထြက္ေျပးခုိလႈံရေသာေၾကာင့္ ျမန္မာအစုိးရႏွင့္ စစ္တပ္ အေပၚ ႏုိင္ငံတကာမွ ဖိအားေပါင္းစုံ ေပးျခင္းခံရသည္။ ထုိဖိအားမ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားရန္ အတြက္ ထြက္ေျပးခုိလႈံေနသည့္ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားအား ျပန္လည္လက္ခံပါမည္ဟု ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေရးထုိးရန္ အလ်င္စလုိ လုိအပ္ခဲ့ေပသည္။ အလ်င္စလုိ လက္မွတ္မထုိးပါက ႏွစ္ႏုိင္ငံ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ မဟုတ္ဘဲ ႏုိင္ငံမ်ားစြာပါ၀င္သည့္ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေရးထုိးရမည္ကုိ ျမန္မာအစုိးရႏွင့္ စစ္တပ္က နားလည္သေဘာေပါက္ထားသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစုိးရႏွင့္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလ (၂၃) ရက္ေန႔တြင္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့သည္။ ထြက္ေျပးသြားသည့္ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားကို ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၂၂) ရက္ေန႔မွစၿပီး ျပန္လည္ စီစစ္၍ လက္ခံမည္ဟု ကတိေပးခဲ့သည္။
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ နယ္ျခားေစာင့္ရဲတပ္ဖြဲ႔ ကင္းစခန္း ၃ ခု ကုိ အာဆာ ဟု ေခၚသည့္ အာရ္ကာန္ ရုိဟင္ဂ်ာ ကယ္တင္ေရး တပ္မေတာ္မွ တုိက္ခုိက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာစစ္တပ္က နယ္ေျမရွင္းလင္းေရး ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား ေနထုိင္သည့္ ရြာ ဒါဇင္ခ်ီ၍ မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ အျပစ္မဲ့ အရပ္သား တစ္ေထာင္ေက်ာ္ သတ္ျဖတ္ခဲ့သည့္ အျပင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးငယ္မ်ားကုိ အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ခဲ့သည္။
ျမန္မာစစ္တပ္၏ လူမဆန္စြာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေၾကာင့္ ရုိဟင္ဂ်ာ ၉ ေသာင္းခန္႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံသုိ႔ ထြက္ေျပးခုိလႈံခဲ့ရသည္။ ယင္းရုိဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ ယခုအခ်ိန္ထိ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံရွိ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ ေနထုိင္လ်က္ရွိေနၾကသည္။
တစ္ဖန္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာစစ္တပ္၏ တပ္ရင္းတစ္ခု အပါအ၀င္ နယ္ျခားေစာင့္ရဲတပ္ဖြဲ႔ ကင္းစခန္း ၃၀ ခန္႔ကုိ အာဆာ က တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။ ၂၀၁၆ ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည့္ ကင္းစခန္းမ်ား၏ အေျခအေနမ်ားကုိ သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၁၇ ၾသဂုတ္လ (၂၅) ရက္ေန႔၌ ေနရာ ၃၀ ခန္႔တြင္ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည့္ ကင္းစခန္းမ်ား၏ အေျခအေနမ်ားကုိ သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ ဓါတ္ပုံ အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ေဖာ္ျပျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ မည္သုိ႔ပင္ ဆုိေစကာမူ အာဆာ က ၎တုိ႔၏ တြစ္တာမွ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္ဟု ၀န္ခံထားသည့္ အတြက္ စာေရးသူ အေနျဖင့္ ေစာဒက တက္မည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း သံသယ တစ္ခုေတာ့ ရွိသည္ဟု ရုိးသားစြာ ၀န္ခံပါသည္။
ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ျမန္မာစစ္တပ္က ထုံးစံအတုိင္း နယ္ေျမရွင္းလင္းေရး ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ အျပစ္မဲ့ အရပ္သားမ်ားကုိ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္း၊ ရြာမ်ားကုိ မီးရႈိ႕ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျဖစ္သည့္ Human Rights Watch ႏွင့္ Amnesty International တုိ႔က မီးရႈိ႕ခံရသည့္ ရြာမ်ားကုိ ၿဂဳိဟ္ထုမွ ၾကည့္ရႈ၍ ေရတြက္ရာတြင္ ၃၅၄ ရြာရွိမည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေရးသားခဲ့သည္။
အသတ္ခံရသည့္ ရုိဟင္ဂ်ာ အရပ္သား အေရအတြက္ တစ္ေသာင္းထက္ မနည္းရွိမည္ဟု စာေရးသူ ယုံၾကည္သည္။ မုဒိမ္းက်င့္ခံရသည့္ အမ်ဳိးသမီး၊ မိန္းကေလး အေရအတြက္ ေထာင္ဂဏန္းရွိသည္။
စာေရးသူကုိယ္တုိင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံရွိ ဒုကၡသည္စခန္းသုိ႔ သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့သည္။ လက္နက္ႀကီး ေလာင္ခ်ာမ်ား သုံး၍ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ အစိတ္အပုိင္းမ်ား ျပတ္သြားသည့္ ကေလးငယ္မ်ား၊ အုပ္စုဖြဲ႔ မုဒိမ္းက်င့္ခံရသည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးငယ္မ်ား၊ ေသနတ္ဒဏ္ရာရရွိထားသူမ်ား၊ လည္လွီး သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ အရွင္လတ္လတ္ မီးရႈိ႕ခံရသူမ်ား၏ မိသားစု၀င္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခဲ့သည္။ မိမိ၏ မ်က္စိျဖင့္ ကုိယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ျခင္းမ်ား၊ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ခန္႔ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံေနရသည့္ သက္ေသအေထာက္အထားမ်ား၊ လူမ်ဳိးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ၏ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိျခင္းတုိ႔ ေပါင္းစပ္လွ်င္ ျမန္မာစစ္တပ္က ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား အေပၚ လူမ်ဳိးတုန္း သတ္ျဖတ္မႈ က်ဴးလြန္ေနျခင္း ျဖစ္သည္ဟုသာ ယုံၾကည္ပါသည္။
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလမွ စ၍ ယေန႔ထိ ရုိဟင္ဂ်ာ ၇ သိန္းခြဲေက်ာ္ႏွင့္ ယခင္က ထြက္ေျပးခုိလႈံေနသူ ၃ သိန္းခြဲ ခန္႔ ေပါင္းလုိက္လွ်င္ ရုိဟင္ဂ်ာ ၁၁ သိန္းခန္႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံတြင္ ခုိလႈံလ်က္ရွိသည္။
၁၉၇၈ ခုႏွစ္မွစ၍ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ထိ ေလးႀကိမ္တိတိ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား ထြက္ေျပးခုိလႈံေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
အခ်ိန္တုိအတြင္း ရုိဟင္ဂ်ာ သိန္းခ်ီ၍ ထြက္ေျပးခုိလႈံရေသာေၾကာင့္ ျမန္မာအစုိးရႏွင့္ စစ္တပ္ အေပၚ ႏုိင္ငံတကာမွ ဖိအားေပါင္းစုံ ေပးျခင္းခံရသည္။ ထုိဖိအားမ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားရန္ အတြက္ ထြက္ေျပးခုိလႈံေနသည့္ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားအား ျပန္လည္လက္ခံပါမည္ဟု ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေရးထုိးရန္ အလ်င္စလုိ လုိအပ္ခဲ့ေပသည္။ အလ်င္စလုိ လက္မွတ္မထုိးပါက ႏွစ္ႏုိင္ငံ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ မဟုတ္ဘဲ ႏုိင္ငံမ်ားစြာပါ၀င္သည့္ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေရးထုိးရမည္ကုိ ျမန္မာအစုိးရႏွင့္ စစ္တပ္က နားလည္သေဘာေပါက္ထားသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစုိးရႏွင့္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလ (၂၃) ရက္ေန႔တြင္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့သည္။ ထြက္ေျပးသြားသည့္ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားကို ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၂၂) ရက္ေန႔မွစၿပီး ျပန္လည္ စီစစ္၍ လက္ခံမည္ဟု ကတိေပးခဲ့သည္။
၁၉၇၈ ခုႏွစ္မွစၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္မွ မူ၀ါဒတစ္ခု ခ်မွတ္၍ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားကုိ နည္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ ႏုိင္ငံတြင္းမွ ေမာင္းထုတ္ရန္ ႀကဳိးစားေနခဲ့ေသာ္လည္း ယခု လက္မွတ္ေရးထုိးထားသည့္ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာအရ အနည္းဆုံး ရုိဟင္ဂ်ာ ၇ သိန္းခြဲကုိ ျပန္လည္ လက္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ က်န္သည့္ ရုိဟင္ဂ်ာ ၃ သိန္းခြဲ ျပန္လာႏုိင္ရန္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အစုိးရက ဖိအားမ်ားမ်ား ေပးမွသာ ျဖစ္ႏုိင္မည္။
ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ အာရ္ကာန္ေဒသ၏ မူလဘူတ တုိင္းရင္းသားျဖစ္သည္ကုိ ျမန္မာအစုိးရ၊ စစ္တပ္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုက လက္မခံေသာ္လည္း သမုိင္းတြင္ ရွိသည့္ အခ်က္မ်ားကုိ ဖ်က္ပစ္၍ ရမည္မဟုတ္သည္မွာ အမွန္တရားပင္တည္း။ အာရ္ကာန္ေဒသသည္ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား၏ ဌာေန ျဖစ္ေသာ္လည္း အာရ္ကာန္ေဒသကုိ ၁၇၈၄ မွစ၍ အုပ္စိုးထားသည့္ ဗမာမ်ားႏွင့္ ဗမာအုပ္စုိးမႈေအာက္တြင္ ဗမာဘက္လုိက္ ျဖစ္ေနသည့္ ရခုိင္အခ်ဳိ႕က ဤေဒသကုိ မြတ္စလင္ ကင္းစင္သည့္ ေဒသျဖစ္ေအာင္ အင္တုိက္အားတုိက္ ႀကဳိးပမ္းလ်က္ရွိသည္။ တစ္ႏွစ္အတြင္း ရုိဟင္ဂ်ာ ၇ သိန္းခြဲေက်ာ္ ေမာင္းထုတ္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းသည္ ဗမာႏွင့္ ဗမာဘက္လုိက္ ရခုိင္အခ်ဳိ႕အတြက္ မဟာေအာင္ပြဲႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။
ျမန္မာအစုိးရက ေပးထားသည့္ ကတိအတုိင္း ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား ျပန္လည္ လက္ခံရမည့္ေန႔ နီးလာသည့္အမွ် ထမင္းထုပ္ တစ္ဖက္ႏွင့္ ဓါးတစ္ဖက္ ျပေနသည္ဟု ဆုိရမည္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားကုိ တုိင္းရင္းသားဟု သတ္မွတ္ခဲ့ၿပီး၊ ႏုိင္ငံသား အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ ေပးခဲ့သည္။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္တြင္ ႏုိင္ငံသားဥပေဒ အသစ္ျပဌာန္း၍ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားကုိ ႏုိင္ငံမဲ့ ဘ၀သုိ႔တြန္းပုိ႔ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ တုိင္းရင္းသား၊ ႏုိင္ငံသား ျဖစ္ခဲ့သူမ်ားကုိ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံမွ ခုိး၀င္လာသူမ်ားဟု သမုတ္ေနၾကသည္။ ဤတုိင္းရင္းသား၊ ႏုိင္ငံသားမ်ားကုိ NVC ဟုေခၚသည့္ ႏုိင္ငံသားစိစစ္ခံရမည့္သူမ်ား၏ သက္ေသခံကတ္ျပား ကုိင္ေဆာင္ရန္ ျမန္မာအစုိးရ အာဏာပုိင္မ်ားက ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွစ၍ ဖိအားေပးလ်က္ရွိရာ ယေန႔တုိင္ပင္ ျဖစ္သည္။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွစ၍ စစ္ေတြၿမဳိ႕ႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္ ေတာင္ပုိင္းရွိ ၿမဳိ႕မ်ားမွ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားကုိ ေနအိမ္မ်ားမွ အတင္းအဓမၼ ထုတ္၍ ဒုကၡသည္စခန္းသုိ႔ ပုိ႔ထားသည္မွာ ၅ ႏွစ္ခြဲေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ား အတြင္းတြင္ ပိတ္မိေနသည့္ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား၏ မူရင္းေနရပ္ ျပန္ေရးကုိ ျမန္မာအစုိးရက လုပ္ေဆာင္မည္ဟု အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာဆုိခဲ့ေသာ္လည္း ယေန႔ထိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း လုံး၀မရွိေပ။
ျမန္မာအစုိးရ အာဏာပုိင္မ်ားက ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ရုပ္သိမ္းခံထားရသည့္ ႏုိင္ငံသား၊ တုိင္းရင္းသား အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ လုိခ်င္သူမ်ားသာ ျဖစ္ၿပီး၊ မိမိတုိ႔၏ ဇာတိဌာေနတြင္ အမုိးပြင့္အက်ဥ္းေထာင္မွ ဒုကၡသည္စခန္းသုိ႔ ေရာက္ရွိမည့္ ဘ၀ကုိ မလုိလားသူမ်ား ျဖစ္သည္ကုိ ေကာင္းစြာ သိရွိနားလည္ထားသည္။
ဤအခ်က္ႏွစ္ခ်က္ႏွင့္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္လွ်င္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ ျပန္လာမည္ မဟုတ္ဟု တထစ္ခ် ယုံၾကည္ထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာအစုိးရ အာဏာပုိင္မ်ားက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ ျပန္လာမည့္သူမ်ားကုိ NVC ထုတ္ေပးမည္ဟု ေၾကညာျခင္း၊ ယာယီစခန္းမ်ားဟု အမည္တပ္ထားသည့္ အက်ဥ္းစခန္းမ်ားကုိ ထုတ္ေဖာ္ျပသျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္၍ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံတြင္ ခုိလႈံေနသည့္ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ား ျပန္မလာေစရန္ အပူတျပင္း ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိသည္။
မိမိတုိ႔၏ ႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လာႏုိင္သည္ဟု ေျပာဆုိေနျခင္းမွာ ထမင္းထုပ္ ျပေနျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ NVC ႏွင့္ ယာယီစခန္းမ်ား ျပေနျခင္းမွာ ဓါးကုိင္ျပေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားကုိ မိမိတုိ႔ အတြက္ အာမခံခ်က္ တစ္စုံတစ္ရာ မရွိသည့္ လူအစုလုိက္အၿပဳံလုိက္ သတ္ျဖတ္ကြင္းသုိ႔ ျပန္လာရန္ အလ်င္စလုိ ဆုံးျဖတ္ျခင္း မျပဳႏွင့္ဟုသာ ေျပာခ်င္ပါသည္။
